Στο άρθρο, η Prose αναφέρεται στις "διαμαρτυρίες κατά του διατάγματος του Προέδρου Donald Trump για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, το οποίο εμποδίζει όλους του Σύριους να εισέλθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες επ’ αόριστον, και όλους τους πρόσφυγες για 120 ημέρες, και τους μετανάστες από επτά μουσουλμανικές χώρες για 90 ημέρες".
Η Prose κάνει τώρα έκκληση για μια "πιο εμφατική μη βίαια απεργία", με τη μορφή της γενικής απεργίας, γράφοντας ότι «τα οικονομικά μποϋκοτάζ – ένα άλλο είδος αναστάτωσης και ταλαιπωρίας έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά επιτυχή στο να πείσουν τις επιχειρήσεις να πάψουν να υποστηρίζουν καταπιεστικές κυβερνήσεις». Εντός της εβδομάδας, οι διοργανωτές σε τρεις πολιτείες έχουν ήδη σχεδιάσει μια γενική απεργία για τις 17 Φεβρουαρίου.Το Jewish Forward μίλησε με την Prose τηλεφωνικά στις 2 Φεβρουαρίου. Παρακάτω αποσπάσματα της συνομιλίας.
Francine Prose: Λοιπόν, η ιδέα της μη αποδοχής των προσφύγων βασικά για θρησκευτικούς λόγους - ας είμαστε ειλικρινείς γιατί περί αυτού πρόκειται - πραγματικά θυμίζει αυτό που συνέβη εδώ κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αν πάτε στο αρχείο στο Άμστερνταμ υπάρχουν αυτές οι επιστολές που ο πατέρας της Άννας Φρανκ έστελνε, καθώς προσπαθούσε να μπει σε αυτή τη χώρα και δεν μπορούσε.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα σημαίνουν ανθρώπινα δικαιώματα, και θέλω να πιστεύω ότι αυτό το πράγμα κατά κάποιο τρόπο δεν θα λειτουργήσει. Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι αυτοί (που θέλουν να μπουν στις ΗΠΑ) είναι ανθρώπινα όντα.
Talya Zax: Σας βοηθούν να οργανώσετε τα σχέδια για την προτεινόμενη γενική απεργία στις 17 Φεβρουαρίου;
Francine Prose: Όχι εγώ είμαι απλά ένας συγγραφέας. Είχα αυτή την ιδέα. Δεν είμαι εγώ το άτομο που θα το οργανώσει.
ΚΟ: Η Francine Prose (γεννημένη στις 1 Απριλίου του 1947) είναι Αμερικανίδα μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος και κριτικός. Γεννήθηκε στο Μπρούκλιν και είναι εβραϊκής καταγωγής. Δεν βρήκα πουθενά κάποιο άρθρο της που να επικρίνει την στάση του κράτους του Ισραήλ ως προς τους Αφρικανούς λαθρομετανάστες και να χαρακτηρίζει «καταπιεστική» την ισραηλινή κυβέρνηση. Η Prose υπήρξε πρόεδρος του Αμερικάνικου Κέντρου PEN που υπερασπίζεται λέει, την «ελευθερία έκφρασης». Ένας από τους χορηγούς του PEN είναι το κράτος του Ισραήλ. Το 2015 αντιτάχθηκε στην απόφαση του PEN να τιμήσει την γαλλική «σατυρική» εφημερίδα Charlie Hebdo με το Βραβείο "Ελευθερίας της Έκφρασης και Θάρρους", δηλώνοντας ότι δεν πιστεύει ότι η Charlie Hebdo αξίζει ένα βραβείο και ότι «η αφήγηση περί Λευκών Ευρωπαίων που σκοτώθηκαν στα γραφεία τους από μουσουλμάνους εξτρεμιστές, τροφοδοτεί πολιτισμικές προκαταλήψεις». Η Prose επικρίθηκε για τις απόψεις της από πολλούς συγγραφείς, μεταξύ άλλων και του Salman Rushdie, (κατά του οποίου έχει εκδοθεί φετφάς) ο οποίος την χαρακτήρισε «συνοδοιπόρο του φανατικού Ισλάμ, το οποίο είναι εξαιρετικά οργανωμένο, καλά χρηματοδοτούμενο και το οποίο επιδιώκει να μας τρομοκρατήσει όλους, μουσουλμάνους και μη-μουσουλμάνους, ώστε να είμαστε πάντα φοβισμένοι και σιωπηλοί». Μεταξύ των βιβλίων που έχει γράψει ή συγγράψει η Prose, είναι και το "Choice: True Stories of Birth, Contraception, Infertility, Adoption, Single Parenthood" (Επιλογή: Αληθινές Ιστορίες για την Γέννηση, την Αντισύλληψη, την Στειρότητα, την Υιοθεσία, την Μονογονεϊκότητα, & την Έκτρωση»). Ως καλή αριστερή η Prose υπερασπίζεται την «Επιλογή». Στις ΗΠΑ όποιος είναι υπέρμαχος των αμβλώσεων λέγεται “pro choice”. Για την Prose ένας άνθρωπος έχει την απόλυτη εξουσία στο «σώμα του» (sic) και είναι καθαρά μόνο θέμα «επιλογής», αν θα αφήσει ένα ανθρώπινο ον να ζήσει ή θα το δολοφονήσει. Ένα κυρίαρχο κράτος που θέλει να επιλέξει εκείνο ποιοι θα μπουν στο όριά του και ποιοι όχι ή πόσοι τέλος πάντων θα μπουν, είναι «απάνθρωπο» και προφανώς «ναζιστικό». Και αυτό γιατί αυτοί που δεν θα μπουν στην χώρα είναι «ανθρώπινα όντα». Τα μωρά που θέλουν να ζήσουν αλλά εκτελούνται χωρίς ίχνος διαμαρτυρίας, ήσυχα και αθόρυβα σε κάποιο - χρηματοδοτούμενο από το λίμπεραλ κράτος - «κέντρο υγείας», δεν είναι ανθρώπινα όντα. Αυτή είναι η αριστερά.
ΚΟ.
redskywarning.blogspot.gr
