Με βαριά ήδη τα εγκαύματα από την μεγάλη πυρκαγιά στην Αττική και την καταστροφική διαχείρισή της από την κυβέρνηση, ο Κ. Μητσοτάκης ετοιμάζεται από τώρα και για ένα «καυτό» φθινόπωρο το οποίο θα ξεκινήσει με την ΔΕΘ και προβλέπεται να είναι πυκνό σε εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα.
Στις επόμενες είκοσι ημέρες, μέχρι τα «εγκαίνια» της νέας πολιτικής σεζόν, η κυβέρνηση θα χρειαστεί να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για ανάταξη του πολύ άσχημου κλίματος ενώ την ίδια ώρα είναι γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη θα αποτελέσει υπαρξιακό στοίχημα και για την αντιπολίτευση που βρίσκεται, παρά την τραγική εικόνα της ΝΔ, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.Για τον κ. Μητσοτάκη, αυτή είναι η πρώτη φορά που ύστερα από μια πενταετία συνεχούς κυριαρχίας, ανεβαίνει στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας τόσο πολύ αποδυναμωμένος και αμφισβητούμενος ενώ από την πλευρά του ο Στεφ. Κασσελάκης θα κάνει την πρεμιέρα του εκεί ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα χρειαστεί να πείσει όχι μόνο ότι μπορεί να κρατήσει στη ζωή τον ημιθανή ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ότι είναι όντως σε θέση κάποια στιγμή (όχι όμως στο πολύ …μακρινό μέλλον) να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για την πρωθυπουργία.
Ένα μείγμα οικονομικής και πολιτικής διαπάλης αναμένεται επομένως να εκφραστεί μεταξύ των δύο βασικών πρωταγωνιστών του κομματικού παιχνιδιού την ώρα πάντως που τα προβλήματα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό πεδίο, μεγαλώνουν διαρκώς και η χώρα βυθίζεται ολοένα και πιο πολύ σε μια πολυσύνθετη κρίση και παρακμή, ακόμη και στο επίπεδο της ηθικής και των αξιών.
Στο Μέγαρο Μαξίμου το πολυπληθές επιτελείο του κ. Μητσοτάκη έχει αναλάβει να διαμορφώσει τους βασικούς άξονες για την ΔΕΘ αλλά όλοι γνωρίζουν ότι το βασικό δίλημμα του πρωθυπουργού είναι καθαρά πολιτικό. Μια πρώτη γεύση πρόκειται να υπάρξει ενδεχομένως και από αυτή την εβδομάδα ενώ για την επομένη έχει προγραμματιστεί «προκαταρκτική» επίσκεψή του στην Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει στους τοπικούς φορείς της πόλης την Εθνική Στρατηγική για την Περιφερειακή Ανάπτυξη.
Μέχρι τώρα, το κυβερνητικό επιτελείο είχε κρατήσει χαμηλά τις προσδοκίες σε σχέση με τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες κυρίως στον τομέα της οικονομίας αν και την ίδια ώρα δεν σταματούν οι πανηγυρισμοί για τα υπερέσοδα από την εκτέλεση του προϋπολογισμού. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να δώσει την εικόνα της «συνετής» διαχείρισης, αυτό που όμως προβάλλεται δεν είναι παρά μια εικονική πραγματικότητα.
Αυτά τα υπερέσοδα προέρχονται κατά κύριο λόγο από την υψηλή και εξοντωτική φορολογία και δεν εναρμονίζονται με τα άλλα μεγέθη και δείκτες της οικονομίας που ορισμένοι εξ αυτών, όπως για το εμπορικό ισοζύγιο, σημειώνουν διαρκή επιδείνωση θυμίζοντας εποχές «χρεοκοπίας».
Ο κ. Μητσοτάκης όντως είναι αναγκασμένος να προεξοφλεί ότι το «καλάθι» των εξαγγελιών του θα είναι από περιορισμένο έως μικρό αλλά αυτό συμβαίνει όχι γιατί ο ίδιος λειτουργεί νοικοκυρεμένα, όπως αυτοπροβάλλεται, αλλά επειδή -πίσω από τους προκατασκευασμένους διθυράμβους- η οικονομία δεν πάει καλά. Επιπλέον, υπάρχει στον ορίζοντα –από τις αρχές του 2025, σε περίπου τέσσερις μήνες δηλαδή- η επιστροφή των σκληρών δημοσιονομικών κανόνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που κατά τη συνήθη τακτική της η κυβέρνηση σκοπεύει να επικαλεστεί ως εξωγενή αιτία για να δικαιολογήσει την επερχόμενη «σκληρή πειθαρχία» και να παρουσιάσει τα φιλοδωρήματα και τα ψυχία της ως σπουδαίες κοινωνικές παροχές.
Το αδιέξοδο για τον κ. Μητσοτάκη όμως είναι ότι ύστερα και από τις ευρωεκλογές το πολιτικό του πρόβλημα μεγαλώνει και δεν μπορεί πια να το λύσει δια της οικονομικής οδού. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που λόγω και των διεθνών κρίσεων όπως συνέβη με την πανδημία ή στην αρχή με τα ενεργειακά είχε τη δυνατότητα να μοιράζει επιδόματα και να συγκρατεί τους φοβισμένους ψηφοφόρους του, από τις 9 Ιουνίου και μετά η καμπύλη δείχνει να είναι διαρκώς σε υποχώρηση. Και ναι μεν στην αντιπολίτευση «τα παιδία παίζει», αλλά η φθορά για τη ΝΔ αποκτά πλέον αυτοτελή χαρακτήρα –ανεξαρτήτως του εάν και πού διοχετεύεται προς ώρας- ενώ διαπιστώνεται ότι ο ανασχηματισμός του περασμένου Ιουνίου κάηκε ως προς την ουσία και ως προς τις εντυπώσεις και αυτός. Επίσης, με ενδιαφέρον αναμένεται να φανεί πώς θα εκδηλωθεί από τις αρχές του φθινοπώρου η μεταστροφή ορισμένων από τους βασικούς έως πρότινος υποστηρικτές και συμμάχους του κ. Μητσοτάκη στο επιχειρηματικό και μιντιακό σύστημα, με ορίζοντα πάντα το θέμα της προεδρικής εκλογής την ερχόμενη άνοιξη.
Όπως όλα δείχνουν, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να υποκαταστήσει την αδυναμία του να κάνει σοβαρές και ολοκληρωμένες εξαγγελίες, αντίστοιχες με το προπαγανδιστικά εμφανιζόμενο «success story» της οικονομίας, για την ανακούφιση του φτωχοποιημένου (σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat και της ΕΛΣΤΑΤ) Έλληνα, με μπαλώματα σε τομείς όπως το στεγαστικό και το δημογραφικό. Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι ενώ σφαγίασε κυριολεκτικά με τους φόρους τους ελεύθερους επαγγελματίες στην προηγούμενη φάση για να διασφαλίσει τα ματωμένα υπερέσοδα, αφού πλήρωσε τεράστιο κόστος στις ευρωεκλογές υπόσχεται τώρα -ακολουθώντας την τακτική του Χότζα- ορισμένες «διορθωτικές κινήσεις».
Μαζί με αυτά, εάν κάτι έδειξε η αποτυχημένη αντιμετώπιση της καταστροφικής πυρκαγιάς τις προηγούμενες ημέρες αυτό είναι ότι πυρπολήθηκε πρόωρα και η «ολική επανεκκίνηση» που ο κ. Μητσοτάκης σχεδίαζε να σηματοδοτήσει με την εμφάνισή του στην ΔΕΘ σε τρεις εβδομάδες. Στις πλαγιές της βορειοανατολικής Αττικής και στους δρόμους του Χαλανδρίου, αποδείχθηκε επί του πεδίου η ανεπάρκεια του “επιτελικού κράτους” να κερδίσει τη μάχη με για τα θέματα που άπτονται της καθημερινότητας των πολιτών αλλά και της μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη χώρα. Αυτό δηλαδή που ήταν -και ως ένα βαθμό παραμένει- κρίσιμο στοίχημα για την κυβέρνηση ύστερα και από το εκλογικό Βατερλό του Ιουνίου, προκειμένου να ξεφύγει παράλληλα από τη μέγγενη των μεγάλων απωλειών από τα δεξιά της...
Ανδρέας Καψαμπέλης
