ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ SUCCESS STORY ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΛ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΦΟΡΤΕ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΥ... ΕΡΧΕΤΑΙ, ΕΝΩ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΜΑΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ... Ο ΙΟΕΝΕΣΚΟ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΥΣΜΟΙΡΗΣ ΧΩΡΑΣ...
ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΗΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΕ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...
ΩΣ ΠΟΤΕ;
Κάποιοι , κι ανάμεσά τους ο κατά τα άλλα υπεύθυνος πρωθυπουργός τής χώρας, επιμένουν να καλλιεργούν ένα ψεύτικο -ολοφάνερο πια στον καθένα- πνεύμα αισιοδοξίας, ότι οι θυσίες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια απέδωσαν, ότι βγαίνουμε από το τούνελ τής ύφεσης, ότι η χώρα πηγαίνει καλύτερα, ότι υπάρχει έστω και οριακά μια ανάπτυξη...
Μερικοί μάλιστα βλέπουν ουρές επενδυτών να συρρέουν στα διάφορα παραγωγικά υπουργεία για να επενδύσουν στην πατρίδα μας...
Το ερώτημα το αυτονόητο έρχεται αυθόρμητο: Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζουν όλοι αυτοί; Πού υπάρχουν εκτός από την (πολύ) γόνιμη φαντασία τους που θα τη ζήλευε και ο Πινόκιο;
Δεν επικοινωνούν φερ’ ειπείν με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (Νταβός) που δημοσιεύοντας την έκθεση για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα, θα τους είχε προσγειώσει στη σκληρή αλλά τόσο αληθινή πραγματικότητα;
Ως πότε θα αιθεροβατούν; Αγνοώντας ότι το παγκόσμιο αυτό φόρουμ μάς κατέταξε φέτος στην 87η (από 86 πέρυσι) μεταξύ 137 χωρών στον τομέα ανταγωνιστικότητας.
Ενώ στις επιμέρους επιδόσεις τής ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας, η κατάταξή μας είναι συγκλονιστικά αποκαρδιωτική. Έτσι, με βάση το κριτήριο –μακροοικονομικό περιβάλλον- είμαστε μόλις στην 131η θέση μεταξύ 137 χωρών...
Με βάση την αποδοτικότητα στην αγορά εργασίας, κατατασσόμαστε μόλις στην 110η θέση μεταξύ 137, ενώ στη σπατάλη δημοσίων αγαθών -άκουσον-άκουσον- στην 132η θέση στις 137...
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, μπροστά στους φωστήρες υπουργούς τής... λαοπροβλήτου κυβέρνησης κ.κ. Τσακαλώτου, Αχτσιόγλου...
Πώς δικαιολογούν αυτές τις αξιοθρήνητες επιδόσεις που παραπέμπουν σε ένα κρατικό συνονθύλευμα καθεστώτων Μπανανίας;
Πώς δικαιολογούν την 130ή θέση στην κατηγορία “Επιβάρυνση κρατικών ρυθμίσεων”;
Πώς δικαιολογούν το γεγονός ότι είμαστε το πιο σπάταλο κράτος στον κόσμο σε κρατικές δαπάνες;
Πώς, ενώ σχεδόν το σύνολο τού πληθυσμού έχει φθάσει στα όρια τής φοροδοτικής τους ικανότητας, εκείνοι σπαταλούν το δημόσιο χρήμα;
Πώς γίνεται να ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μειώσουν τις κρατικές δαπάνες, και εκείνες να είναι και να πραγματοποιούνται σε τέτοια έκταση που να μας κατατάσσουν σε αυτή την τραγική θέση; Μετά από τόσα -οχτώ- χρόνια υπεροφορολόγησης και φτώχειας, η Ελλάδα βρίσκεται στην 132η θέση στη σπατάλη δημοσίου χρήματος, δηλαδή μέσα στις πέντε πρώτες παγκόσμια...
Ανεπίτρεπτο, αδιανόητο... Εγκληματικό. Ενώ στον τομέα εργασίας, πώς γίνεται, ενώ ο μέσος μισθός βρίσκεται κάτω από το 50% τού μέσου ευρωπαϊκού, ενώ έχουμε καταργήσει πολλά από τα προστατευτικά μέτρα για τους εργαζόμενους, ενώ έχουν μειωθεί οι αποζημιώσεις τους, ενώ έχουμε σταθερά γύρω στο 25% (συν-πλην εποχιακό 2%) ανεργία, ενώ οι νέοι μεταναστεύουν μαζικά πλέον (υπολογίζονται σε 450.000 ο αριθμός που έχει φύγει από τη χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό να αφορά νέους επιστήμονες σε πλείστα επιστημονικά πεδία) στο εξωτερικό, πώς γίνεται να βρισκόμαστε μόλις στη θέση 110 μεταξύ τών 137 χωρών στον τομέα τής εργασίας...
Και οι κρατικές ρυθμίσεις, δηλαδή η δράση τής κυβέρνησης και τής Δημόσιας Διοίκησης, οι νόμοι και τα μέτρα που παίρνουν, κι εκεί το απόλυτο χάος και μπάχαλο που μας έφερε στην άκρως εξευτελιστική και ελάχιστα τιμητική 130ή θέση μεταξύ τών 137 χωρών τού πλανήτη.
Πώς θα επενδύσουν οι ξένοι, όταν το πρώτο που διαβάζουν είναι αυτό ακριβώς το απίστευτο αλαλούμ τής Ελληνικής Οικονομίας που αποτυπώνεται στην έκθεση τού παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (Νταβός);
Και βέβαια, τα ερωτήματα προς όλους αυτούς τους μπαρμπέρηδες που μαθαίνουν “στου κασίδη το κεφάλι” (Θ. Κολοκοτρώνης), πώς δικαιολογούνται για τις... επιδόσεις τους αυτές;
Γιατί επιτέλους δεν αξιοποιούνται από τον κύριο πρωθυπουργό; Που τους κρατάει στις καρέκλες τους για να ζητάνε αυτοί αξιολόγηση από τους κάτω, αλλά ποτέ για τις δικές τους αναμφισβήτητες ευθύνες για κωλυσιεργία, αναβλητικότητα, έλλειψη πρωτοβουλιών που θα ξεκόλλαγαν το κάρο από τη λάσπη;
Και βέβαια, κάποιοι απ’ αυτούς, ήδη με... σκληρές -σιγά μη σκίσουν κανένα καλσόν- δηλώσεις έχουν ήδη τοποθετηθεί, ότι “η έκθεση τού Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι αμφιβόλου αξίας”...
Αρνούμενοι λοιπόν την πραγματικότητα, νομίζουν ότι κομίζουν “γλαύκα εν Αθήναις”.
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ... ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΜΩΣ, ΕΙΝΑΙ ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΑ...
ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΚΑΡΠΑΖΙΕΣ ΤΗΣ ΡΙΞΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΞΕΡΟΛΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΑΥΤΗ Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΖΩΕΣ ΔΙΑΛΥΜΕΝΕΣ...
Που θα στέλνουν εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά -τα δικά μας παιδιά- στη μετανάστευση...
Που θα σπαταλάει με απίστευτο τρόπο τα -τελευταία- χρήματα τού κάθε οικογενειάρχη για να θρέψει ένα ΣΠΑΤΑΛΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ...
Χωρίς ντροπή, χωρίς ειρμό, χωρίς ίχνος μεταμέλειας, άσχετοι -ας μου επιτραπεί η έκφραση... Ως πότε;
Κωνσταντίνος Δ. Σάμιος
Πρόεδρος τού Α.Π.Σ. “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ
Επικεφαλής τής Ανεξάρτητης Αυτοδιοικητικής Κίνησης “Άλλη πρόταση για το Αιγάλεω”
