Η ΠΑΣΙΟΝΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ LIDL ΞΑΝΑΚΤΥΠΑ!
Από το "PRESS-GR"
Μπορεί το έργο της στην Περιφέρεια Αττικής να μην συγκεντρώνει καλή βαθμολογία, αλλά στα εσωκομματικά παίγνια η Ρένα Δούρου φαίνεται ότι... καταγράφει αρκετά υψηλές επιδόσεις. Ασυγκράτητη και βιαστική, μάλιστα, έχει αρχίσει ήδη να «κινείται» με στόχο τη διαδοχή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα...
Αν και ακόμη βρίσκεται λίγο μετά το μέσον της θητείας της, η 43χρονη Περιφερειάρχης Αττικής βλέπει το άστρο της στο χώρο της αυτοδιοίκησης να δύει πρόωρα, όπως μαρτυρούν και μια σειρά περιστατικών με πιο πρόσφατο τις εκδηλώσεις οργής μεγάλου αριθμού κατοίκων της πρωτεύουσας για την τραγική κατάσταση στο Πεδίο του Άρεως. Άλλωστε αποτελεί κοινό μυστικό ότι για την ίδια οι εκλογές του 2014 -όταν αποδέχθηκε το χρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας- αποτέλεσαν περισσότερο ένα εφαλτήριο για τα πολιτικά και κομματικά σχέδια της παρά μια πρόκληση με καθαρά αυτοδιοικητικό χρώμα. Γι αυτό και από την αρχή έλεγε στις φιλικές συζητήσεις της ότι δεν ήταν στις προθέσεις της να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία, επιθυμώντας να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Ανεξάρτητα όμως και από τις αρχικές προθέσεις της, τα προγνωστικά αυτή τη φορά είναι πολύ δυσοίωνα όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά αλλά και για την κυρία Δούρου προσωπικά. Στην επικράτησή της, προ τριετίας, έπαιξε ρόλο το γενικότερο κλίμα της εποχής αλλά και τα ανεπίτρεπτα λάθη τακτικής που διέπραξε μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου ο βασικός της αντίπαλος Γιάννης Σγουρός. Όμως οι συνθήκες πλέον είναι πολύ διαφορετικές, το κυβερνών κόμμα βρίσκεται σε πτώση, το φάσμα της πλήρους αποτυχίας πλανάται πάνω από την Περιφέρεια Αττικής και η κάθοδος ενός ισχυρού αντιπάλου θεωρείται λίαν πιθανή...
Υπό το άγχος όλων αυτών, η κ. Δούρου αναζητεί διέξοδο στη «δελφινολογία» εις βάρος του κ. Τσίπρα. Δεν κάνει μάλιστα προσπάθεια να κρύψει τις επιδιώξεις της. Αντιθέτως, φροντίζει να τις κοινολογεί όπως έκανε πρόσφατα όταν, σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», είπε προς Έλληνα διπλωμάτη του εξωτερικού ότι η ίδια θα είναι η διάδοχος του κ. Τσίπρα έπειτα από τις επόμενες εκλογές...
Όπως είναι εύλογο, η σπουδή της περιφερειάρχου να ανοίξει θέμα διαδοχής προκαλεί προβληματισμό καθώς η κυβέρνηση δίνει σε αυτή τη συγκυρία την ύστατη μάχη για την ανάκαμψή της με ορίζοντα την «καθαρή έξοδο» από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 ενώ άπαντες οι υπόλοιποι στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν δεδομένο το ρόλο του κ. Τσίπρα στις πολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος.
Πάντως αυτή η «εκμυστήρευσή» της εναρμονίζεται με την τακτική που ακολουθεί συστηματικά έχοντας ως στόχο την οικοδόμηση του προσωπικού αρχηγικού προφίλ της. Η κ. Δούρου δεν είχε κανένα πρόβλημα να προσαρμοστεί από την αρχή στο μνημονιακό πλαίσιο, έστω κι αν το άστρο της πριν το 2014 ανέτειλε χάρη στη σκληρή αντιμνημονιακή ρητορική. Σήμερα φέρεται να πιστεύει ότι η επιδίωξή της να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ μετά τον κ. Τσίπρα διευκολύνεται και από την πλήρη φιλευρωπαϊκή στροφή του κόμματος την οποία η ίδια υποστήριζε ως μέλος της εσωκομματικής τάσης υπό τον τίτλο «Πλατφόρμα 2010» μαζί με τον Δημ. Παπαδημούλη και άλλους. Από την πρώτη κιόλας περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην εξουσία, φρόντισε επίσης να κρατά αποστάσεις από την κυβέρνηση, όταν δεν εξαπέλυε αιχμές εναντίον της, για να μην μοιράζεται τη φθορά που εκ των πραγμάτων άρχισε να υφίσταται ο κ. Τσίπρας λόγω της μνημονιακής στροφής. Ακολουθώντας μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή τακτική, προτιμά να αποφεύγει και τις εμφανίσεις σε δύσκολα θέματα δίνοντας την εικόνα της «εξαφανισμένης» ακόμη και από κρίσιμες συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου. Την ίδια ώρα συνεχίζεται ο απόηχος από τις καταγγελίες των εργαζόμενων στην Περιφέρεια για αποφάσεις που ευνοούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Για την κ. Δούρου το πρώτο μεγάλο «έγκαυμα» στο προφίλ της προκλήθηκε από τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν τον Αύγουστο την ανατολική Αττική. Όχι μόνο η αρχική «εξαφάνισή» της αλλά και η μετέπειτα εικόνα καθώς και οι δηλώσεις της έδωσαν το έναυσμα για να ξεσπάσει -από τα προσφιλή και στην ίδια μέσα κοινωνικής δικτύωσης- μια πραγματική «λάβα» αγανάκτησης εναντίον της. Αποποιούμενη των ευθυνών της επέλεξε την τακτική των αποστάσεων και των αιχμών και στην περίπτωση της ρύπανσης στον Σαρωνικό. Μολονότι κάθεται στο θώκο της περιφερειάρχου εδώ και τρία χρόνια αυτό που βρήκε πρωτίστως να πει ήταν ότι «εκείνο που εκπλήσσει είναι το πόσο ανοχύρωτοι είμαστε», καταλογίζοντας τα βάρη προς όλους τους άλλους -συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης- αλλά καθόλου προς τον εαυτό της. Κομπορρημονώντας υποστήριξε ότι δική της επιλογή «είναι να μπουν οι βάσεις για μία σύγχρονη Περιφερειακή αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη....».
Αν και ακόμη βρίσκεται λίγο μετά το μέσον της θητείας της, η 43χρονη Περιφερειάρχης Αττικής βλέπει το άστρο της στο χώρο της αυτοδιοίκησης να δύει πρόωρα, όπως μαρτυρούν και μια σειρά περιστατικών με πιο πρόσφατο τις εκδηλώσεις οργής μεγάλου αριθμού κατοίκων της πρωτεύουσας για την τραγική κατάσταση στο Πεδίο του Άρεως. Άλλωστε αποτελεί κοινό μυστικό ότι για την ίδια οι εκλογές του 2014 -όταν αποδέχθηκε το χρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας- αποτέλεσαν περισσότερο ένα εφαλτήριο για τα πολιτικά και κομματικά σχέδια της παρά μια πρόκληση με καθαρά αυτοδιοικητικό χρώμα. Γι αυτό και από την αρχή έλεγε στις φιλικές συζητήσεις της ότι δεν ήταν στις προθέσεις της να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία, επιθυμώντας να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Ανεξάρτητα όμως και από τις αρχικές προθέσεις της, τα προγνωστικά αυτή τη φορά είναι πολύ δυσοίωνα όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά αλλά και για την κυρία Δούρου προσωπικά. Στην επικράτησή της, προ τριετίας, έπαιξε ρόλο το γενικότερο κλίμα της εποχής αλλά και τα ανεπίτρεπτα λάθη τακτικής που διέπραξε μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου ο βασικός της αντίπαλος Γιάννης Σγουρός. Όμως οι συνθήκες πλέον είναι πολύ διαφορετικές, το κυβερνών κόμμα βρίσκεται σε πτώση, το φάσμα της πλήρους αποτυχίας πλανάται πάνω από την Περιφέρεια Αττικής και η κάθοδος ενός ισχυρού αντιπάλου θεωρείται λίαν πιθανή...
Υπό το άγχος όλων αυτών, η κ. Δούρου αναζητεί διέξοδο στη «δελφινολογία» εις βάρος του κ. Τσίπρα. Δεν κάνει μάλιστα προσπάθεια να κρύψει τις επιδιώξεις της. Αντιθέτως, φροντίζει να τις κοινολογεί όπως έκανε πρόσφατα όταν, σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», είπε προς Έλληνα διπλωμάτη του εξωτερικού ότι η ίδια θα είναι η διάδοχος του κ. Τσίπρα έπειτα από τις επόμενες εκλογές...
Όπως είναι εύλογο, η σπουδή της περιφερειάρχου να ανοίξει θέμα διαδοχής προκαλεί προβληματισμό καθώς η κυβέρνηση δίνει σε αυτή τη συγκυρία την ύστατη μάχη για την ανάκαμψή της με ορίζοντα την «καθαρή έξοδο» από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 ενώ άπαντες οι υπόλοιποι στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν δεδομένο το ρόλο του κ. Τσίπρα στις πολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος.
Πάντως αυτή η «εκμυστήρευσή» της εναρμονίζεται με την τακτική που ακολουθεί συστηματικά έχοντας ως στόχο την οικοδόμηση του προσωπικού αρχηγικού προφίλ της. Η κ. Δούρου δεν είχε κανένα πρόβλημα να προσαρμοστεί από την αρχή στο μνημονιακό πλαίσιο, έστω κι αν το άστρο της πριν το 2014 ανέτειλε χάρη στη σκληρή αντιμνημονιακή ρητορική. Σήμερα φέρεται να πιστεύει ότι η επιδίωξή της να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ μετά τον κ. Τσίπρα διευκολύνεται και από την πλήρη φιλευρωπαϊκή στροφή του κόμματος την οποία η ίδια υποστήριζε ως μέλος της εσωκομματικής τάσης υπό τον τίτλο «Πλατφόρμα 2010» μαζί με τον Δημ. Παπαδημούλη και άλλους. Από την πρώτη κιόλας περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην εξουσία, φρόντισε επίσης να κρατά αποστάσεις από την κυβέρνηση, όταν δεν εξαπέλυε αιχμές εναντίον της, για να μην μοιράζεται τη φθορά που εκ των πραγμάτων άρχισε να υφίσταται ο κ. Τσίπρας λόγω της μνημονιακής στροφής. Ακολουθώντας μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή τακτική, προτιμά να αποφεύγει και τις εμφανίσεις σε δύσκολα θέματα δίνοντας την εικόνα της «εξαφανισμένης» ακόμη και από κρίσιμες συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου. Την ίδια ώρα συνεχίζεται ο απόηχος από τις καταγγελίες των εργαζόμενων στην Περιφέρεια για αποφάσεις που ευνοούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Για την κ. Δούρου το πρώτο μεγάλο «έγκαυμα» στο προφίλ της προκλήθηκε από τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν τον Αύγουστο την ανατολική Αττική. Όχι μόνο η αρχική «εξαφάνισή» της αλλά και η μετέπειτα εικόνα καθώς και οι δηλώσεις της έδωσαν το έναυσμα για να ξεσπάσει -από τα προσφιλή και στην ίδια μέσα κοινωνικής δικτύωσης- μια πραγματική «λάβα» αγανάκτησης εναντίον της. Αποποιούμενη των ευθυνών της επέλεξε την τακτική των αποστάσεων και των αιχμών και στην περίπτωση της ρύπανσης στον Σαρωνικό. Μολονότι κάθεται στο θώκο της περιφερειάρχου εδώ και τρία χρόνια αυτό που βρήκε πρωτίστως να πει ήταν ότι «εκείνο που εκπλήσσει είναι το πόσο ανοχύρωτοι είμαστε», καταλογίζοντας τα βάρη προς όλους τους άλλους -συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης- αλλά καθόλου προς τον εαυτό της. Κομπορρημονώντας υποστήριξε ότι δική της επιλογή «είναι να μπουν οι βάσεις για μία σύγχρονη Περιφερειακή αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη....».
Για να μπορέσει πάντως να προωθήσει πιο αποτελεσματικά τις (πρόωρες;) ηγετικές φιλοδοξίες της η κ. Δούρου θα πρέπει προηγουμένως να επανέλθει στη Βουλή. Στην περίπτωση κατά την οποία όμως οι κάλπες στηθούν πριν από το φθινόπωρο του 2019, κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό δεδομένου του σαφούς συνταγματικού περιορισμού για τους περιφερειάρχες έως την ολοκλήρωση της θητείας τους. Αυτό την υποχρεώνει να μην είναι βιαστική τουλάχιστον ως προς το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Το ιδανικό σενάριο για την ίδια, ώστε να διεκδικήσει την επάνοδό της στα βουλευτικά ψηφοδέλτια, θα ήταν να εξαντλήσει την τετραετία ο κ. Τσίπρας αν και στην περίπτωση αυτή ο μακρύς πολιτικός χρόνος μπορεί να ενταφιάσει τα αρχηγικά της όνειρα.Ανδρέας Καψαμπέλης
