«Είναι Χριστούγεννα από τα τέλη Οκτώβρη:
τα φώτα ανάβουν πάντα νωρίτερα,
ενώ οι...
Θα ήθελα ένα Δεκέμβριο με τα φώτα σβηστά
και με τους ανθρώπους αναμμένους."
Χένρι Μπουκόβσκι
Φέτος, αφελείς, ονειροπόλοι κι απλοί άνθρωποι ανταλλάσσουμε ευχές για το τέλος μιας "φρικτής" χρονιάς και αισιοδοξία για τη νέα χρονιά. Όμως, παγιδευμένοι σ' αυτούς που θέτουν τους κανόνες... τους πολιτικούς κι εκκλησιαστικούς ταγούς, που σύσσωμοι, μονοιασμένοι και παραμερίζοντας τις διαφωνίες τους ανακάλυψαν τη νέα θρησκεία του "επιστημονισμού", το νέο Θεό! Με μια έξαρση, έναν οργασμό, πρωτοφανούς "εθνικής ομοψυχίας" που δεν συναντάς σε καμία ευρωπαϊκή χώρα παρά μόνον στην Ελλάδα, μπολιάστηκαν με το θεϊκό εμβόλιο, νέας τεχνολογίας (mRNA) που ταχύτατα για το καλό της ανθρωπότητας εργάστηκαν στη θεόσταλτη Pfizer-BioNTech και τώρα πλέον παίρνουμε μια μεγάλη νίκη απέναντι στον "αόρατο εχθρό", γινόμαστε αθάνατοι.
Τι σημαίνουν οι ευχές για "καλή χρονιά"; Τι σημαίνουν τα παραμυθένια ευχολόγια των πολιτικών μασκαράδων;
[...] Οι Πρωτοχρονιές μας κάνουν να χάνουμε την αίσθηση της συνέχειας στη ζωή και το πνεύμα. Καταντάει να πιστεύουμε στα σοβαρά, πως μεταξύ μιας χρονιάς και μιας άλλης υπάρχει λύση και ξεκινάει μια νουβέλα… Γι’ αυτό μισώ την πρωτοχρονιά... [...]
[Βλέπε, σε: “Μισώ τις Πρωτοχρονιές”… Ειδικά αυτή του 2020]
Έστω λίγοι, με θλίψη διαπιστώνουν ότι το 2021 θα αποφασίζει για τη ζωή μας το υπερεθνικό κεφάλαιο κι οι κυβερνήσεις του στις ευρωπαϊκές χώρες, οι εκκλησίες τους (καθολικοί, ορθόδοξοι, προτεστάντες... δεν έχει καμία σημασία), η αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία, τα ΜΜΕ, θα εκτελούν κατά γράμμα τις εντολές του κεφαλαίου.
Στην Πατρίδα μας το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας, η συνεχιζόμενη με εντατικούς ρυθμούς αποστρατικοποίηση των νησιών μας... θα βρουν τη "συνέχεια" στην ποριστική παράδοση της Κύπρου μας και του Αιγαίου, αναμένοντας την ώρα διευθέτησης της Θράκης μας κι η εξαθλίωση, εξόντωση του λαού και του έθνους θα πάρει τραγικές διαστάσεις. Η "πανδημία" είναι το νέο όπλο για το υπερεθνικό κεφάλαιο.
Το 2021 θα είναι πολύ χειρότερο από το προηγούμενο... δυστυχώς!
Είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν υπάρχει πολιτικός να θέτει απλά ερωτήματα απέναντι στη νέα θρησκεία, τη "θεραπευτική διακυβέρνηση" με ασπίδα τους δήθεν ειδικούς επιστήμονες, που όλοι τους έχουν μια "νόμιμη" σχέση εξάρτησης, ένα οικονομικό αλισβερίσι με τις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες κι από σεμνότητα δεν θα έπρεπε ν' αποδεχθούν το ρόλο δημίου του λαού, ακόμη κι αν θα είχαν περικοπές, ή διακοπή χρηματοδοτήσεων των "ερευνητικών προγραμμάτων" τους.
Απλή διαπίστωση: το σύνολο του εγχώριου πολιτικού προσωπικού έχει στην Πατρίδα μας το... ρόλο διαχειριστή της αποικίας για λογαριασμό της , Γκάουλαϊτερ του 4ου Ράιχ...
Έτσι, απουσιάζει η αισιοδοξία και πάνε στράφι οι ευχές.
Απουσιάζει ο "Πρίγκιπας" του Αντόνιο Γκράμσι, όπως έγραφε στα "Τετράδια της φυλακής" και με λογοκρισία ο μεγάλος διανοητής: Χωρίς κόμμα και ηγέτη ("Πρίγκιπα"), να μην αποδίδουμε ευθύνες στο λαό που δεν επαναστατεί. Και "Πρίγκιπας" δεν μπορεί να υπάρξει, με όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν στην Πατρίδα μας, μετά την οριστική παράδοση κάθε ίχνους εθνικής και νομισματικής κυριαρχίας στους τραπεζίτες του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Ο Ουόρεν Μπάφετ, ο Αμερικανός μεγιστάνας, επενδυτής και "φιλάνθρωπος" -όπως ο Σόρος-, θα δικαιωθεί όταν τόνιζε: “Η πάλη των τάξεων υπάρχει και την κερδίσαμε εμείς. Εμείς οι δισεκατομμυριούχοι”.
Αισιοδοξία μπορούν να έχουν μόνον εκείνοι οι λαοί, μ' εκείνους τους λαϊκούς ηγέτες, που δεν υποτάχθηκαν στο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές. Αυτοί αξίζουν ν' αποτελούν έμπνευση για χώρες που δεν διαθέτουν πολιτικό προσωπικό που βάζει την Εθνική Κυριαρχία κι Ανεξαρτησία, υπεράνω των συμφερόντων τραπεζιτών. Αυτοί οι λαοί μπορούν να εμπνεύσουν ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο.
Μπορούμε, ενδεικτικά, να σταχυολογήσουμε και να τιμήσουμε:
Πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ
[Βλέπε, σε: Ο Θεάνθρωπος γεννήθηκε εκεί που οι ιεράρχες πιστεύουν στο Χριστό κι αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό!]
και να του λες Άντε γαμήσου»
[Βλέπε, σε: Το δικό μας καθήκον είναι να απομακρύνουμε τη νοοτροπία της δουλικότητας από το μυαλό μας]
Η Βολιβία του Έβο έδειξε πως λαοί και πολιτικές ηγεσίες
«Η αδιαφορία επιτρέπει την έκδοση νόμων,
που κατόπιν μόνον η εξέγερση θα καταφέρει να καταργήσει»
Antonio Gramsci
«Το ταξικό μίσος πρέπει να αποκατασταθεί.
Οι ισχυροί μισούν τους προλετάριους,
οι προλετάριοι πρέπει να κάνουν το ίδιο»
Edoardo Sanguineti
