Παρά τις υποσχέσεις όμως της κυβέρνησης για την προστασία της λαικής κατοικίας, ό,τι και να σημαίνει αυτό, τα μισά από τα περίπου 15 χιλιάδες ακίνητα που θα βγουν στο σφυρί, θα έχουν αξία κάτω από 200 χιλιάδες ευρώ.
Γράφει η Gillian Rothschild
Tην ίδια στιγμή η μακακία των Ελλήνων έχει χτυπήσει κόκκινο μια και σύμφωνα με ανάλυση στοιχείων δημοσκοπήσεων, που διενήργησε το «Δίκτυο για τη μεταρρύθμιση», φαίνεται ότι το 53% των πολιτών διαφωνούν με κάθε είδους πλειστηριασμό ακόμη και κατά μπαταχτσήδων. Μάλιστα, το 39% των πολιτών υποστηρίζει ότι προκειμένου να μην γίνουν πλειστηριασμοί, είναι καλύτερο ένα «κούρεμα» καταθέσεων.
Προφανώς γιατί εννoούν τις καταθέσεις των άλλων. Δείτε πόσο γελοίος λαός έχουμε γίνει!
Τα στοιχεία των τραπεζών είναι αποκαλυπτικά για τους κατά σύστημα κακοπληρωτές αφού τρεις στους δέκα δανειολήπτες τρέχουν να ρυθμίσουν οφειλές, λίγο πριν τα υποθηκευμένα ακίνητα βγουν στο σφυρί.
Τα προηγούμενα χρόνια ήταν κυριολεκτικά εξαφανισμένοι, αγνοούσαν όλες τις οχλήσεις των τραπεζών, ήταν προκλητικοί και άφηναν τους υπόλοιπους να πληρώνουν τα σπασμένα..
Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές είναι περισσότεροι από το 25% όσων έχουν δάνεια σε καθυστέρηση αλλά η ελληνική κοινωνία δεν καταλαβαίνει τίποτα.
Από την ανάλυση στοιχείων δημοσκοπήσεων, που διενήργησε το «Δίκτυο για τη μεταρρύθμιση», φαίνεται ότι το 53% των πολιτών διαφωνούν με κάθε είδους πλειστηριασμό ακόμη και κατά μπαταχτσήδων. Μάλιστα, το 39% των πολιτών υποστηρίζει ότι προκειμένου να μην γίνουν πλειστηριασμοί, είναι καλύτερο ένα «κούρεμα» καταθέσεων.
Ο λαικισμός καλά κρατεί αλλά οι τράπεζες προχωρούν σε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και θα εκπλειστηριάσουν 15.000 σύμφωνα με τον προγραμματισμό που έχουν συμφωνήσει με τους εποπτικούς μηχανισμούς.
Πρόκειται για 50% αστικά και εξοχικά ακίνητα των οποίων οι αντικειμενικές τιμές υπερβαίνουν τα 200.000 ευρώ και κατά το υπόλοιπο 50% ακίνητα με αντικειμενική αξία χαμηλότερη των 200.000 ευρώ αφού το 75%-80% των στεγαστικών δανείων αφορά ακίνητα με αξία μικρότερη από 200.000 ευρώ. Από τις διαδικασίες αυτές εξαιρούνται οι ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας που έχουν ενταχθεί στον νόμο Κατσέλη – Σταθάκη και οι οποίοι δεν είναι καθόλου λίγοι και υπολογίζεται ότι είναι οι δύο στους τρεις κόκκινους δανειολήπτες.
Σε κάθε περίπτωση οι τράπεζες προσέχουν ώστε τα ακίνητα που θα εκπλειστηριαστούν να μην ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Μόνο τα δύο από τα δέκα ακίνητα που θα βγουν στο σφυρί θα βρουν πάντως αγοραστή και τα υπόλοιπα θα τα απορροφήσουν οι τράπεζες.
Αυτό θα συμβεί για πολλούς λόγους. Καταρχάς, για να μην πέσει μεγάλος αριθμός ακινήτων στην αγορά και καταρρεύσουν οι τιμές και κατά δεύτερον γιατί, βάσει του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αν ο πρώτος πλειστηριασμός κηρυχθεί άγονος, τότε ο δεύτερος έχει τιμή εκκίνησης στο μισό της αξίας του πρώτου. Επιπλέον, αν ο πρώτος και στη συνέχεια ο δεύτερος και ακολούθως ο τρίτος πλειστηριασμός καταλήξουν άγονοι, η όλη διαδικασία χάνει την αξία της και παύει να λειτουργεί ως μέσο πίεσης.
Είναι ενδεικτικό ότι μετά την έναρξη των πρώτων ηλεκτρονικών πλειστηριασμών καταγράφηκε αύξηση της τάξης του 10% στις ρυθμίσεις στεγαστικών δανείων, κυρίως από δανειολήπτες που ως τότε αγνοούσαν τις επιστολές και τα τηλεφωνήματα των τραπεζών.
Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι οι τράπεζες δεν θα αφήσουν κανέναν πλειστηριασμό να καταλήξει άγονος και στην περίπτωση που δεν υπάρχει αγοραστικό ενδιαφέρον από ιδιώτες, η ίδια η τράπεζα θα αποκτά το ακίνητο στην τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού και θα μετατρέπουν μαζικά απαιτήσεις σε πάγια περιουσιακά στοιχεία.
Πλειστηριασμοί οδηγούν σε εξώσεις και μετά το πρώτο τρίμηνο του 2018, όταν θα γίνονται 1.000 έως και 2.000 πλειστηριασμοί κάθε μήνα, οι διαδικασίες των εξώσεων θα είναι μαζικές.
Στη συνέχεια, οι τράπεζες θα κληθούν να διαχειριστούν και σταδιακά να πουλήσουν τα ακίνητα που θα έχουν αποκτήσει και παράλληλα, να βρουν λύσεις για τα ακίνητα αντικειμενικής αξίας κάτω των 100.000 ευρώ, δηλαδή κυρίως τα χιλιάδες διαμερίσματα στις μεγάλες πόλεις.
Αυτά τα διαμερίσματα είναι ο «πονοκέφαλος» καθώς οι τράπεζες ως νέοι ιδιοκτήτες θα πρέπει να πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ, τα κοινόχρηστα και τα υπόλοιπα έξοδα συντήρησης μέχρι να μπορέσουν να τα μεταβιβάσουν ενώ σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να τα ανακαινίσουν.
Mια λύση που έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στο εξωτερικό για τις περιπτώσεις αυτές είναι να παραμείνει ο πρώην ιδιοκτήτης στο σπίτι αντί ενός χαμηλού μηνιαίου ποσού που θα καταβάλλει στην τράπεζα για μεγάλο χρονικό διάστημα ως ενοίκιο.
Υπογράφεται δηλαδή νέα δανειακή σύμβαση, και ο δανειολήπτης αναλαμβάνει να πληρώνει τη μηνιαία δόση στην τράπεζα που θα είναι πολύ χαμηλή.
Με τον τρόπο αυτό ο ιδιοκτήτης σώζει την κατοικία του πληρώνοντας χαμηλές μηνιαίες δόσεις και, κυρίως, αποφεύγει την έξωση.
Πηγή: kourdistoportocali.com
