Τη σταθερή θέση της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής για ήπια ανάπτυξη αλλά με διαφάνεια και όρους ωφέλειας της τοπικής κοινωνίας διατύπωσε, κατά την ομιλία του στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, ο αντιπεριφερειάρχης βορείου τομέα, Γιώργος Καραμέρος.
Ο κ. Καραμέρος έκανε εκτενή αναφορά στις ομοιότητες της υπόθεσης του Ελληνικού, με αυτές των δυο εμπορικών κέντρων στο Μαρούσι, τονίζοντας ότι αποτελεί μείζον θεσμικό θέμα για την αυτοδιοίκηση τα επόμενα χρόνια, ο τρόπος με τον οποίο θα πραγματοποιηθεί η επένδυση στο Ελληνικό.
Σε κάθε περίπτωση, τόνισε ότι η διαπραγμάτευση με την Περιφέρεια Αττικής δεν έχει αρχίσει ακόμα για τον επενδυτή.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Αντιπεριφερειάρχη.
«Θα ξεκινήσω με μια αναδρομή. Το 2004 κατασκευάστηκαν στον βόρειο τομέα και το Μαρούσι για τις ανάγκες των Ολυμπιακών αγώνων και υπό συνθήκες αφόρητης πίεσης από την Διεθνή Ολυμπιακή επιτροπή δύο τεράστια κέντρα τύπου, το ένα αυθαίρετο και το άλλο υποτίθεται προσωρινό και λυόμενο, αλλά και 240 κατοικίες που υπολειτούργησαν ως δημοσιογραφικό χωριό.
Αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το αυθαίρετο κέντρο τύπου που δεν λειτούργησε ποτέ ως τέτοιο μετατράπηκε στο γνωστό The Mall, το δημοσιογραφικό χωριό που υπολειτούργησε πωλήθηκε ως συγκρότημα κατοικιών Ήλιδα και το λυόμενο προσωρινό κέντρο τύπου μετατράπηκε στο Golden Hall και έφτασε με διάφορες μεθοδεύσεις να λειτουργεί και τέλος να αποτελέσει την πρώτη ιδιωτικοποίηση από το ΤΑΙΠΕΔ επί κυβέρνησης Σαμαρά.
12 χρόνια μετά στην υπόθεση αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, η μεθοδολογία και ο επενδυτής ίδια και απαράλλακτα. Τότε ήταν η πίεση τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, τώρα είναι το μνημόνιο η αξιολόγηση και η δόση. Τότε ήταν μια πρόθυμη κυβέρνηση τώρα μια κυβέρνηση που εκβιάζεται μπροστά σε ένα υπέρτερο εθνικό διακύβευμα δημοσιονομικής επιβίωσης.
Και αύριο τι; Αν ο επενδυτής βάλει στο μάτι π.χ το ΟΑΚΑ, που μπήκε στο υπερταμείο ποιός μας εγγυάται ότι δεν θα τεθεί ως προαπαιτούμενο για την επόμενη δόση η εκχώρησή του;
Και η αυτοδιοίκηση;
Υπάρχει η εμπειρία του Αμαρουσίου και δεν είναι καλή. Και εκεί επένδυση και ανάπτυξη ευαγγελίζονταν και υπερασπίζονταν κάποιοι και μόνος ωφελημένος ήταν ο ίδιος επενδυτής.
Τα προβλήματα μεγάλα και τα οφέλη της τοπικής κοινωνίας και της αυτοδιοίκησης μηδαμινά. Μέχρι και ευνοϊκό καθεστώς για τα δημοτικά τέλη μεθοδεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια με χαμένους προφανώς τους Δημότες της περιοχής της «επένδυσης».
Οι γειτονικές αγορές του Αμαρουσίου της Κηφισιάς και ιδιαίτερα της Νέας Ιωνίας, υπέστησαν καθίζηση με χιλιάδες χαμένες θέσεις μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων.
Η υπερτοπική κυκλοφορία, η υποβάθμιση των αστικών υποδομών και του περιβάλλοντος τεράστια. Ένα ιλουστρασιόν καταναλωτικό τίποτα.
Η Περιφέρεια και οι Δήμοι λοιπόν δεν Θα είναι στο εξής μπάτλερ ή τροχονόμοι του επενδυτή όπως συνέβη στα βόρεια προάστια.
Από την άλλη πλευρά, εμείς εδώ σήμερα ακόμα και αν κάποιοι προερχόμαστε από τα κινήματα οφείλουμε να μιλήσουμε και να λειτουργήσουμε αυτοδιοικητικά και θεσμικά.
Ρεαλιστικά και όχι μαξιμαλιστικά χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί αυτό γινόταν 16 χρόνια τώρα με το Ελληνικό και φτάσαμε ως εδώ με την δημιουργία καζίνο στην καρδιά της Αττικής να είναι μια και μόνο παράγραφος της σύμβασης με μελλοντικές επιπτώσεις όχι μόνο στην Αττική αλλά ακόμα και το νομό Κορινθίας!!
Είναι εξόχως προβληματικό για την Δημοκρατία και τους θεσμούς να εκβιάζονται κυβερνήσεις, Δήμαρχοι (βλέπε Χρήστος Κορτζίδης).
Η αυτοδιοίκηση βρίσκεται μπροστά σε μια τεράστια πρόκληση και πρέπει να ξέρει ο επενδυτής ότι θα διαπραγματευτεί και με την Περιφέρεια Αττικής.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ιδιωτική πολεοδόμηση στην ιστορία της χώρας και το ζήτημα δεν έχει αρχίσει καν.
Εμείς αποδείξαμε ότι δεν είμαστε εκκρεμές της οποιασδήποτε κυβέρνησης.
Η περιφερειάρχης σταμάτησε την δημιουργία Δικαστικού Μεγάρου στο Φάληρο.
Ομοίως και στο Ελληνικό έχουμε ήδη αντιδράσει. Χρησιμοποιήσαμε ένδικα μέσα και έχουμε παραιτηθεί από το ΔΣ της Ελληνικό ΑΕ.
Υπάρχουν ερωτήματα μείζονα και ελάσσονα
Τι θα γίνει με τα 300 στρέμματα που εξασφάλισε η κυβέρνηση επιπλέον της αρχικής σύμβασης για περισσότερο πράσινο
Θα ξηλωθεί η όχι ο αεροδιάδρομος ώστε το πράσινο να είναι βλάστηση με ανάπτυξη και όχι επιφανειακό ντεκόρ;
Τι θα γίνει με τα 43 στρέμματα του δημόσιου ΚΤΕΟ της Περιφέρειας Αττικής.;
Ποιό χαρακτήρα θα έχει ο φορέας διαχείρισης του πάρκου. Θα είναι δημόσιος ή ιδιωτικός και ποιος θα πληρώνει την συντήρηση;
Που θα πάει το αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ που φιλοξενεί σήμερα το ¼ των λεωφορείων της Αττικής;
Αυτά και άλλα πολλά είναι αντικείμενα συστηματικής δουλειάς, διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης.
Η προγραμματική θέση της παράταξης μας, «Δύναμη Ζωής», για το πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού ήταν και είναι η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και η ήπια ανάπτυξη. Η άποψη της παράταξης δεν αλλάζει όχι για να αποφύγουμε την στείρα κριτική που συνεχίζει να ξιφουλκεί με μοτίβο «άλλα λέγατε άλλα κάνατε» αλλά γιατί τοποθετούμαστε θεσμικά πάντοτε προς όφελος των πολιτών τους οποίους και εκπροσωπούμε.
Γνωρίζουμε πολύ καλά την ζώσα οικονομική πραγματικότητα, τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την υπογραφή του πιο πρόσφατου μνημονίου και τις διαφοροποιήσεις που επιβάλλουν τα αποτελέσματα της οικονομική κρίσης στον αρχικό σχεδιασμό μας.
Για την Περιφέρεια Αττικής, υπήρξε εξαρχής αντίθεση και στις δύο απόλυτες λογικές που κυριάρχησαν τα προηγούμενα χρόνια. Ούτε πρέπει να ξεπουλήσουμε την έκταση ούτε να μένει στο Δημόσιο αναξιοποίητη».
