Γνώση, επάγγελμα, τεχνοκρατία, πολιτική "επάρκεια"... - όλα ίσωμα;
Δεδομένου ότι έχει ανοίξει ένας διάλογος για την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και τα "νέα κόμματα", ένα πράγμα μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση και κυρίως αρνητική.
Αναπτύσσεται η λογική ότι η ηγετική φυσιογνωμία πρέπει να περιβάλλεται από ένα επιτελείο είτε "τεχνοκρατών" και "γνωστών των προβλημάτων", είτε ατόμων πολύ δοκιμασμένων επαγγελματικα. Της "αγοράς", όπως λέγεται, όρος καθόλου πολιτικά ουδέτερος...
Δεν αμφισβητώ ότι το να είναι κανείς καλός στην δουλειά του είναι σημαντικό. Κι εγώ προσωπικά το προσπαθώ, και όλοι μας φαντάζομαι.
Όμως, η πολιτική με την κινηματική και την κοινωνική έννοια, σε αντίθεση με την "επαγγελματική πολιτική", δεν είναι μια ακόμη "δουλειά". Δεν αποκτάς από το κίνημα ένα επαγγελματικό βιογραφικό (curriculum vitae) που δείχνει ότι θα είσαι καλός και στην "δουλειά" της πολιτικής.
Δεν σημαίνει, επίσης, ότι επειδή είσαι καλός και αποτελεσματικός ως δικηγόρος, γιατρός, οδοντίατρος, μηχανικός, αγρότης, επιχειρηματίας ή ό,τι άλλο, θα προσφέρεις ανάλογα και στην κοινωνία. Βεβαίως, στην επαγγελματική πολιτική ισχύουν άλλα κριτήρια. Άσε που πλέον και εκεί η πιο καλή "τεχνοκρατική" γνώση δεν είναι του "επιστήμονα", είναι του παρουσιαστή ή του μπασκετμπολίστα ή του μοντέλου, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Επίσης, μου κάνει εντύπωση που για κανέναν ή καμιάν δεν λένε ποτέ ότι είναι ένας καλός στην δουλειά του εργάτης, εργάτρια ή υπάλληλος. Το να είσαι μισθωτός εργάτης η υπάλληλος είναι ένα αόρατο επάγγελμα.
Αν κάποιος από την κινηματική πολιτική, θέλει να εμπλακεί και στην θεσμική πολιτική με αντίστοιχο κοινωνικό πρόσημο, αυτό που έχει σημασία είναι κυρίως η κοινωνική και πολιτική του εμπειρία και η προσωπική ηθική και πολιτική στάση και συμμετοχή του στα κοινωνικά κινήματα, η ανιδιοτέλεια του, η έμφαση στο συλλογικό και στο κοινωνικό συμφέρον. Η επαγγελματική του γνώση βοηθά μεν, σε καμία περίπτωση δεν είναι, όμως, το καθοριστικό κριτήριο.
Μας έχουν γανώσει, για να το πω πιο λαϊκά, με τις ομάδες Τεχνοκρατών, τις επιτροπές Σοφών, τις ομάδες "Ειδημόνων". Ξέρετε πόσες τέτοιες είχε η χούντα του Παπαδόπουλου; Ο κατάλογος είναι μακρύς και διαβεβαιώ, περιλαμβάνοντας ως και την Ακαδημία Αθηνών, ότι πάρα πολλοί από αυτούς, πέρα από αξιόλογοι γλείφτες της κάθε εξουσίας, ήταν πολύ καλοί έως και άριστοι στην δουλειά τους. Διαπρεπείς.
