Συγκέντρωση στο Σύνταγμα προκειμένου να κατοχυρωθεί νομικά τώρα ο όρος γυναικοκτονία πραγματοποίησαν γυναικείες οργανώσεις με αφορμή τη στυγνή δολοφονία της Καρολάιν από τον σύζυγό της, Μπάμπη Αναγνωστόπουλο στα Γλυκά Νερά.
Η συγκέντρωση ξεκίνησε στο Σύνταγμα στις 7:30 μ.μ. του Σαββάτου και δεκάδες γυναίκες ντυμένες στα μαύρα και έχοντας ζωγραφισμένα κόκκινα (σ.σ. ματωμένα) χέρια στο λαιμό ζήτησαν να μπει ένα τέλος στον κατάλογο γυναικοκτονιών στην χώρα μας.
«Οι γυναικοκτόνοι έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας»
Με μηνύματα όπως «Το όχι σημαίνει όχι», η «Πατριαρχία Δολοφονεί», «Οι γυναικοκτόνοι έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας» και «Η θέση της γυναίκας είναι στον αγώνα», γυναίκες κάθε ηλικίας έδειξαν έτσι την οργή τους και τον θυμό τους.
Με μηνύματα όπως «Το όχι σημαίνει όχι», η «Πατριαρχία Δολοφονεί», «Οι γυναικοκτόνοι έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας» και «Η θέση της γυναίκας είναι στον αγώνα», γυναίκες κάθε ηλικίας έδειξαν έτσι την οργή τους και τον θυμό τους.
Το πανό που πρωταγωνιστεί στη συγκέντρωση γράφει «Μας σκοτώνουν, καμία λιγότερη». Κρατώντας αυτό γυναίκες και άνδρες που παρευρέθηκαν στο Σύνταγμα ζήτησαν να μπει ένα τέλος στον σεξισμό, στην πατριαρχία και τον ρατσισμό.
Να σημειωθεί στη συγκέντρωση για την Καρολάιν στο Σύνταγμα υπήρξε αναφορά στο περιστατικό που σημειώθηκε στα Πετράλωνα και συγκεκριμένα στη καταγγελία για βιασμό εργαζόμενης γυναίκας στην περιοχή των Πετραλώνων. Όπως αναφέρεται, η ιστοσελίδα αντιεξουσιακού χώρου ενημερώθηκε από γυναίκα στη γειτονιά ότι «εργαζόμενη ξέφυγε από άντρα, ο οποίος την προσέλαβε για να του καθαρίσει το σπίτι και την κρατούσε από το πρωί εκεί και την βίαζε».
Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία
Μια από τις πιο φρικτές διεθνώς γυναικοκτονίες, αυτή της εικοσάχρονης Καρολάιν, ήρθε να προστεθεί στον μακρύ και, όπως φαίνεται, ατελείωτο κατάλογο γυναικοκτονιών και της χώρα μας. Δράστης ένας νέος, εύπορος, προνομιούχος άνδρας, ένας «καλός πατέρας», στην πραγματικότητα, όμως, ένα πατριαρχικό τέρας, που η προσωπικότητά του θυμίζει το άλλο τέρας, τον κατά συρροή δολοφόνο γυναικών Κύπριο αξιωματικό.
Μια από τις πιο φρικτές διεθνώς γυναικοκτονίες, αυτή της εικοσάχρονης Καρολάιν, ήρθε να προστεθεί στον μακρύ και, όπως φαίνεται, ατελείωτο κατάλογο γυναικοκτονιών και της χώρα μας. Δράστης ένας νέος, εύπορος, προνομιούχος άνδρας, ένας «καλός πατέρας», στην πραγματικότητα, όμως, ένα πατριαρχικό τέρας, που η προσωπικότητά του θυμίζει το άλλο τέρας, τον κατά συρροή δολοφόνο γυναικών Κύπριο αξιωματικό.
Σχεδίασε ψυχρά και με κάθε λεπτομέρεια το έγκλημα, χρησιμοποιώντας για κάλυψη το ίδιο του το παιδί και μη διστάζοντας να δολοφονήσει ακόμα κι ένα ανυπεράσπιστο ζώο, γιατί, όπως ισχυρίστηκε, «Μου ζήτησε να χωρίσουμε, γι’ αυτό την σκότωσα», επιβεβαιώνοντας πως ένα από τα κύρια κίνητρα που υποκινούν τους άνδρες να σκοτώσουν, είναι οι προσπάθειες για τον έλεγχο και την κατοχή/κυριότητα των γυναικών, σύμφωνα με τη θεωρία «του ιδιόκτητου θηλυκού», που ενισχύει και αναπαράγει την πατριαρχία.
Σε κοινή δράση γυναίκες σε όλον τον κόσμο
Ένα από τα κύρια κίνητρα που υποκινούν τους άνδρες να σκοτώσουν είναι οι προσπάθειες για τον έλεγχο και την κατοχή/κυριότητα των γυναικών σύμφωνα με τη θεωρία «του ιδιόκτητου θηλυκού», που ενισχύουν και αναπαράγουν την πατριαρχία.
Ένα νομικό σύστημα συντελεί με τον τρόπο του στη διαιώνιση των δομών που επιτρέπουν τη γυναικοκτονία. Αρνείται ή δεν είναι σε θέση να επικεντρωθεί στον μισογυνισμό των εγκλημάτων, μεταφέρει την ενοχή στα θύματα, αποδέχεται το διπλό πρότυπο ηθικής και τελικά αναδεικνύει και επιβεβαιώνει την αποτυχία του κράτους να προστατέψει τον μισό του πληθυσμό.
Και που είναι η Πολιτεία σε όλα αυτά; Με ποιον τρόπο προστατεύει τον μισό και παραπάνω πληθυσμό της; Αρνούμενη να αναγνωρίσει τον όρο (τι φοβάται, αλήθεια, όταν χρησιμοποιεί λ.χ. τον όρο παιδοκτονία;), ψηφίζοντας νόμους σαν τον πρόσφατο περί «συνεπιμέλειας», κλείνοντας αυτιά και μάτια στις προειδοποιήσεις για αυτού του είδους των, κατά κανόνα, αόρατων για τους φορείς της πτυχών, που διέπουν τις συγκρουσιακές συζυγικές σχέσεις και, όχι σπάνια, οδηγούν σε άγριες γυναικοκτονίες, όπως αυτή της Καρολάιν;
Τα φεμινιστικά και γυναικεία κινήματα πενθούν, αλλά επιβεβαιώνουν την απόφασή τους να συνεχίσουν να αγωνίζονται, μαζί με τα κινήματα σε όλο τον κόσμο, για να πάψουν οι γυναικοκτονίες.
Απαιτούν, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς τα θύματα, την ένταξη του όρου στον νομικό κι ευρύτερα στον δημόσιο λόγο, καθώς ο όρος γυναικοκτονία, μεταξύ άλλων, υποκινεί σε αγώνες για μια κοινωνική και πολιτιστική αλλαγή, που δεν θα ανέχεται την έμφυλη ανισότητα και βία και δεν θα έχει χώρο γι’ αυτού του είδους τα φαινόμενα, σύμφωνα και με τη Διακήρυξη της Βιέννης του ΟΗΕ του 2013.
Να κατοχυρωθεί νομικά τώρα ο όρος γυναικοκτονία.
