Βάπτισαν "Freedom pass" μια δωροκάρτα κατανάλωσης, ώστε να πειστούν οι νέοι να μπολιαστούν με ένα «γενετικό πειραματικό φάρμακο», όπως πιστοποιούν ακόμη κι οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες παραγωγής "εμβολίων" κι όλη η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, καθόσον θα έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα ασφαλείας το 2023, διότι δεν πέρασε τα επιστημονικά στάδια παραγωγής εμβολίων -δοκιμές σε ζώα, εθελοντές-, λόγω της πολιτικής απόφασης αντιμετώπισης της "έκτακτης πανδημίας", που ώθησαν τις πολυεθνικές να συντομεύσουν τους χρόνους της Ιπποκράτειας Ιατρικής (μόνον στην Ελλάδα οι "ειδικοί επιστήμονες" απάλειψαν τον όρο "πειραματικό" κι μόνον ένας βουλευτής-γιατρός που εκστόμισε το αυτονόητο -Πολάκης-, τέθηκε στην πυρά των ιεροεξεταστών του 21ου αιώνα, ακόμη κι από τον συνάδελφό του πρώην υπουργό υγείας). «Θα σου δώσω 150 ευρώ για κατανάλωση-διασκέδαση, αλλά θα κάνεις το εμβόλιο».
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Αλλά ο Πιερ Πάολο Παζολίνι (Pier Paolo Pasolini)... ο παγκοσμίος γνωστός ως "Poeta Vate" (Προφητικός Ποιητής), κομμουνιστής, διανοούμενος, ηθοποιός, συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, που δολοφονήθηκε πριν 46 χρόνια έχει δώσει προφητικές απαντήσεις σ' αυτό που βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα, αλλά να είμαστε ειλικρινείς και σ' ολόκληρη τη "μεγάλη δημοκρατική ευρωπαϊκή οικογένεια", όπως βάπτισαν το 4ο Ράιχ.
Στις 10 Ιούνη 1974 γράφει ο Προφητικός Ποιητής:
«Η δύναμη της κοινωνίας του καταναλωτισμού έχει ξεπεράσει τον φασισμό ως προς την ικανότητά της για επιδοκιμασία, στην ικανότητά της να καταστρέφει τους ανθρώπους και τις ιδιαίτερες πραγματικότητες.
Ο αληθινός φασισμός είναι ο πολιτισμός της κατανάλωσης».
Κι εξειδικεύει ο Pier Paolo Pasolini, που αξίζει να σημειώσουμε:
«Πιστεύω, πιστεύω βαθιά, ότι ο αληθινός φασισμός είναι αυτό που οι κοινωνιολόγοι αποκάλεσαν εύστοχα "καταναλωτική κοινωνία". Ένας ορισμός που φαίνεται αβλαβής, καθαρά ενδεικτικός. Και αντιθέτως όχι. Αν παρατηρήσει κανείς καλά την πραγματικότητα, και πάνω απ' όλα γνωρίζει να διαβάζει γύρω από αντικείμενα, το τοπίο, στον πολεοδομικό σχεδιασμό και, πάνω απ' όλα, στους ανθρώπους, βλέπει ότι τα αποτελέσματα αυτής της ανέμελης καταναλωτικής κοινωνίας είναι τα αποτελέσματα μιας δικτατορίας, ενός αληθινού κι επακριβώς φασισμού».
Συγκρίνοντας ο Προφητικός Ποιητής τον "αρχαιολογικό" φασισμό με το "νέο φασισμό", οδηγείται στο συμπέρασμα πως ο "νέος φασισμός" είναι πολύ χειρότερος, καθόσον η νέα Εξουσία έχει μια πολύ μεγαλύτερη διεισδυτική ικανότητα, ικανή να επηρεάσει τα μυαλά, τις σκέψεις και να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν απατηλά ελεύθεροι:
«Ο παλιός φασισμός, αν και μέσω ρητορικού εκφυλισμού, ήταν διακριτός. Ενώ ο νέος φασισμός, που είναι κάτι άλλο, δεν είναι πλέον διακριτός, είναι αμερικανικά ρεαλιστικός και στόχος του είναι η βίαια, ολοκληρωτική αναδιοργάνωση κι ομογενοποίηση του κόσμου.
Ο φασισμός, στην πραγματικότητα, έκανε τους νέους κλόουν, δούλους, και ίσως εν μέρει ακόμη πεπεισμένους, αλλά δεν τους άγγιξε πραγματικά στα βάθη της ψυχής τους, τον τρόπο ζωής. Αυτός ο νέος φασισμός, αυτή η καταναλωτική κοινωνία, από την άλλη πλευρά, έχει μεταμορφώσει βαθιά τους νέους, τους έχει αγγίξει βαθιά, τους έχει δώσει άλλα συναισθήματα, άλλους τρόπους σκέψης, διαβίωσης, άλλα πολιτιστικά μοντέλα.
Δεν είναι πλέον ζήτημα, όπως στην εποχή του Μουσολίνι, μιας επιφανειακής, σκηνογραφικής παρατυπίας, αλλά μιας πραγματικότητας που έκλεψε κι άλλαξε τις ψυχές τους.
Αυτό σημαίνει τελικά ότι αυτός ο "καταναλωτικός πολιτισμός" είναι μια δικτατορική κοινωνία.
Εν ολίγοις, εάν η λέξη φασισμός σημαίνει την αλαζονεία της εξουσίας, η "καταναλωτική κοινωνία" έχει υλοποιήσει πολύ καλά τον φασισμό.
Ο αληθινός φασισμός είναι η κοινωνία της κατανάλωσης».
Σήμερα ο Προφητικός Ποιητής είναι επίκαιρος όσο ποτέ! Όχι μόνον η "αριστερά", αλλά ακόμη κι η δεξιά μνημονεύουν τον Παζολίνι, όμως αποφεύγουν "σαν τον διάβολο το λιβάνι" τα μνημειώδη κείμενά του, την πλούσια ιστορική του παρακαταθήκη. Πάνω απ' όλους οι "διανοούμενοι" που σιτίζονται στα κονδύλια του νέου φασισμού [Βλέπε, σε: Οι διανοούμενοι είναι πιο ηλίθιοι από τους απλούς ανθρώπους & αποτελούν την κύρια αιτία της σήψης της κοινωνίας μας].
«Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκ,
τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση.»
Ουμπέρτο Έκο
Σημειώναμε πριν ακριβώς ένα χρόνο, τον Ιούνη του 2020:
Το τελευταίο χαράκωμα, ελπίδα Αντίστασης, η υποχρεωτικότητα διάχυσης ενός "πειραματικού γενετικού φαρμάκου στα ανήλικα παιδιά μας". Εκεί θα δούμε αν τελειώσαμε ως λαός και έθνος. Η πολιτική και οι πολιτικοί, η δικαιοσύνη, ο νομικός πολιτισμός, η Ιπποκράτεια Ιατρική τέθηκαν στην υπηρεσία των πολυεθνικών που κυβερνούν τα κράτη.
Εμείς παραδοθήκαμε, ηττηθήκαμε... θα παραδώσουμε και τα παιδιά μας στους νέους Γιόζεφ Μένγκελε, ή θα τα υπερασπιστούμε ακόμη και με τη ζωή μας;
«Οι "επιστήμονες" θα πρέπει να φοράνε διακριτικό με τον σπόνσορα τους,
για να γνωρίζουμε σε ποια φαρμακοβιομηχανία ανήκει ο καθένας»
[Βλέπε, σε: «Ο άνθρωπος δεν πρέπει να ζει περισσότερο από 75 χρόνια»! Το λένε "βιοηθικοί"... ε... και;]
