Και από αυτά που βλέπουμε και διαβάζουμε σε διάφορα έντυπα το 2013 τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, θα ακολουθήσουν νέα εξοντωτικά μέτρα.
Όλοι πρέπει να συμμετέχουμε και να βοηθήσουμε τη Κυβέρνηση. Η συμμετοχή όλων μας στην αντιμετώπιση του προβλήματος επιβάλλεται, είναι υποχρέωση μας.
Όμως με τον τρόπο που παίρνονται και επιβάλλονται τα νέα εξοντωτικά μέτρα, επηρεάζουν μόνο ορισμένη μερίδα μισθωτών και τους συνταξιούχους.
Και μοιάζουν να υποδεικνύονται μεταξύ άλλων και από ένα κριτήριο, που και ασυγχώρητα ανεύθυνο είναι για μια εθνική ηγεσία και εξ αρχής προορισμένο να αποτύχει.
Ένα κριτήριο, που λαϊκά αποδίδεται με μόλις τρεις λέξεις: “ όπου μας παίρνει”!
Τελευταία βιώνουμε μία κραυγαλέα κατάσταση με τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
Στο Μετρό, καλυπτόμενοι από τον συνδικαλιστικό τους φορέα ξεκίνησαν κινητοποιήσεις-απεργίες, αδιαφορώντας αν χιλιάδες επιβάτες ταλαιπωρούνταν, διότι έστω και καθυστερημένα τόλμησε η Κυβέρνηση να τους εντάξει στο ενιαίο μισθολόγιο.
Τρία χρόνια που η Χώρα μας από αυτά που ακούμε είναι ένα βήμα πριν τη χρεωκοπία υπήρχαν εργαζόμενοι που αμείβονταν πλουσιοπάροχα;;;
Ναι. Και όχι μόνον αυτό. Πάνω από την εθνική ομοψυχία αναδείχθηκε ξανά το συντεχνιακό συμφέρον.
Που συνεχίζει να λάμπει, ακόμη και κόντρα στην απόφαση επίταξης, με την “ευαισθητοποίηση” προς “συμπαράσταση” όχι μόνο και των Μέσων Μεταφοράς μη σταθερής τροχιάς, αλλά ακόμη και της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.
Στις ένοπλες δυνάμεις, αντίθετα επειδή δεν υπάρχει συνδικαλισμός , η Κυβέρνηση γνωρίζοντας ότι τα στελέχη μας δεν πρόκειται να φτάσουν σε επίπεδο πεζοδρομίου προβαίνει εκ του ασφαλούς σε εξοντωτικές περικοπές των μισθών και των συντάξεων των.
Προσπαθούν να καλύψουν τις όποιες αδυναμίες τους στην είσπραξη φόρων, με εξοντωτικές περικοπές στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Σήμερα μισθολογικά οι συνταξιούχοι και οι εν ενεργεία αξιωματικοί- υπαξιωματικοί , έχουν φτάσει κοντά στην εξαθλίωση.
Και αν καταλάβουν ότι πάει να γίνει κάποια κίνηση , έστω και απλή συζήτηση για τον οικονομικό εξευτελισμό τους ,αρχίζουν και διαρρέουν στον τύπο ότι κάτι ύποπτο κινείται στις Ένοπλες Δυνάμεις για να αποστρατεύσουν τους ανεπιθύμητους γι’ αυτούς.
Μα η Ελληνική Πολιτεία πρέπει άμεσα να συνέλθει. Γιατί δεν είναι όλα αριθμοί και δεν είναι όλοι τσέπες προς αφαίμαξη. Η Ελληνική Πολιτεία πρέπει ΆΜΕΣΑ να συνέλθει, να σκεφτεί και να αποκαταστήσει. Γιατί σήμερα παίζει με τη φωτιά και ρίχνει στο κορώνα γράμματα την εθνική ασφάλεια και τον έξωθεν σεβασμό μας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προστασία των ένστολων είναι η πολιτική ηγεσία και αυτή πρέπει όχι μόνο να καμαρώνει για το αξιόμαχο των Ε.Δ. σε εορτές και παρελάσεις, αλλά να τις υποστηρίζει και να φροντίζει για την όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπή διαβίωση τους.
Δεν είναι δυνατόν ο πιλότος να πετάει για να αναχαιτίσει αεροσκάφη ξένης χώρας και έστω για δέκατα του δευτερόλεπτου να σκεφτεί αν τα παιδιά του σήμερα το πρωί θα έχουν να πιουν γάλα. Σε αυτή την περίπτωση θα χαθεί ο έλεγχος, το αεροπλάνο και η ζωή του.
Ποιο πλήρωμα αεροσκάφους δεν θα πετάξει ακόμη και με ακραίες καιρικές συνθήκες για να σώσει μία ζωή;
Ποιο πλήρωμα πυροσβεστικού αεροσκάφους δεν δίνει όταν χρειαστεί ,μάχη με την κατάσβεση πυρκαγιών, ακόμη και με άσχημες καιρικές συνθήκες;;
Ποιο στέλεχος όταν του ζητηθεί, να παραμείνει στη Μονάδα και πέρα του κανονικού ωραρίου προτάσσει θέμα υπερωριών;;
Έχει σκεφτεί κανείς σε περιόδους ασκήσεων, ας είναι εικονικές πόσες ημέρες τα στελέχη παραμένουν στις Μονάδες τους ή εκτελούν μετακινήσεις μέρα και νύχτα γιατί έτσι προβλέπει το σχέδιο δράσης;;;
Πρέπει όμως να καταλάβει και η πολιτική ηγεσία ότι όλα έχουν τα όρια τους .
Δεν είναι δυνατόν ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων ο πρώτος υπεύθυνος για την εθνική ασφάλεια της χώρας να ζει με 1800 ευρώ όταν σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και απλοί υπάλληλοι οργανισμών- ΔΕΚΟ μέχρι σήμερα αμείβονται με τα τριπλάσια και τετραπλάσια ποσά.
Ας αποφασίσουμε πρώτα τι Ένοπλες Δυνάμεις θέλουμε και μετά ρυθμίζουμε και τους μισθού τους.
Και για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι στη Θεσσαλονίκη στην παρέλαση της 28 Οκτωβρίου όταν δημιουργήθηκε το θέμα με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας οι στρατιωτικοί έσωσαν τη κατάσταση.
Η πολιτική ηγεσία με την απόφαση που είχε πάρει, άμεση αποχώρηση του αγήματος ουσιαστικά πυροδοτούσε ακόμη πιο πολύ την κατάσταση.
Αν ανατρέξουμε και σε παλαιότερες καταστάσεις όπως Νταβός οι στρατιωτικοί είχαν προλάβει να μη υπογραφούν κάποια χαρτιά που εξέθεταν την χώρα μας.
Δημήτρης Μπόγρακος
Δημοτικός Σύμβουλος του δήμου Αιγάλεω,
π. Αντιδήμαρχος,
Απόστρατος Αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας
