«Βερολίνο 1989...
Από την άλλη πλευρά υπάρχει σίγουρα η ευτυχία!»
Mario Improta, 9 Νοέμβρη 2024
Στις 9 Νοέμβρη 1989, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, που γιορτάζεται για άλλη μια φορά με χαρά... από τους φονιάδες των λαών, που αρέσκεται να βαπτίζουν ως "μεγάλη ευρωπαϊκή δημοκρατική οικογένεια"...
Εντελώς "συμπτωματικά" το 4ο Ράιχ (με την ψευδεπίγραφη ονομασία "Ευρωπαϊκή Ένωση), την ημέρα της λεγόμενης "Πτώσης του τείχους του Βερολίνου", του "παραπετάσματος" μας λένε και διδάσκουν στα σχολεία, γιορτάζουν την "Διεθνή Ημέρα κατά του Φασισμού και Αντισημιτισμού" (International Day Against Fascism and Antisemitism). Τίποτα πιο αηδιαστικό, χυδαίο κι αποκρουστικό για την ιστορία... Αφού οι ιμπεριαλιστές κι λακέδες τους (Ευρωπαϊκή Ένωση), θέλουν με την παραχάραξη της ιστορίας να έχουν απελευθερώσει το Άουσβιτς οι Αμερικανοί ➥ Η απελευθέρωση του Άουσβιτς έγινε από τους Αμερικανούς... το λέει κι ο Roberto Benigni
Βάλτερ Χάλσταϊν (Walter Hallstein), αξιωματικός της Βέρμαχτ των Ναζί του 3ου Ράιχ,
Πρώτος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1958 έως το 1967
«Ένας άνθρωπος ταγμένος στην ευρωπαϊκή ιδέα
και από τους κύριους υπέρμαχους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης...» όπως μας ενημερώνει ως σήμερα κι επισήμως η Ε.Ε.: ο Πρωτοπόρος
«Βάλτερ Χάλσταϊν: η δύναμη της διπλωματίας ως κινητήρια δύναμη για την ταχεία ευρωπαϊκή ολοκλήρωση»*
Στις 9 Νοέμβρη 1989, η "πτώση του Τείχους του Βερολίνου", γιορτάζεται για άλλη μια φορά...
Κι η "αμερικανική απελευθέρωση της Ευρώπης" έχει γίνει μύθος, που πρέπει να διαδίδεται και να επιβεβαιώνεται συνεχώς με αδιάκοπη προπαγάνδα και διαστρέβλωση της αλήθειας, της ιστορίας.
Κατασκευασμένος μύθος χωρίς ιστορική θεμελίωση, αλλά με στόχο να μεταδώσει στους αποπροσανατολισμένους ανθρώπους αυτού του κόσμου ένα φιλοαμερικανικό όραμα συγκρουσιακών και αιματηρών διεθνών σχέσεων.
Τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κέρδισαν οι Σοβιετικοί, ο Στάλιν με τον Κόκκινο Στρατό, οι οποίοι κατέκτησαν το Βερολίνο μετά από μια φονική μάχη 15 ημερών στις 2 Μάη του 1945, ένα μήνα πριν φτάσουν οι Αμερικανοί. Στις 7 Μαΐου, οι Σύμμαχοι και οι Ναζί υπέγραψαν την παράδοση της Γερμανίας στη Ρενς της Γαλλίας, αλλά η Σοβιετική Ένωση απαίτησε την υπογραφή άλλης συνθήκης στο Βερολίνο δύο ημέρες αργότερα. Το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σήμανε την άνοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον ρόλο της αυτοκρατορικής δύναμης και τον εξστροστακισμό της λεγόμενης Μεγάλης Βρετανίας, η οποία μέχρι τότε κυριαρχούσε στον κόσμο με την τεράστια αυτοκρατορία της. Επιπροσθέτως, οι ΗΠΑ ήταν σε άριστες συνθήκες: δεν είχαν εμπλακεί στον πόλεμο, δεν είχαν υποστεί εισβολές ή καταστροφές, το τίμημα ζωών που πλήρωναν ήταν ασήμαντο σε σύγκριση με αυτό που πλήρωναν οι ευρωπαϊκές χώρες, η βιομηχανία τους χάρη στην πολεμική παραγωγή επεκτεινόταν, το κεφάλαιο ήταν άφθονο κι έπρεπε να βρει μόνον τις πιο ικανοποιητικές επενδυτικές ευκαιρίες.
Αυτή η ασυμμετρία ισχύος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, που δεν ήταν ακόμη εξοπλισμένη με πυρηνικά όπλα, οδήγησε τον Τσόρτσιλ να εκμεταλλευτεί την αδυναμία της ΕΣΣΔ και να προτείνει ότι πιο τρελό μπορεί να φανταστεί ένα σατανικό μυαλό: Την εξάλειψη μιας για πάντα της ΕΣΣΔ και για το σκοπό αυτό να ασκήσει πιέσεις σε Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή, για να πείσει τον Τρούμαν να ρίξει πυρηνικές βόμβες εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, καθόσον ήταν σίγουρο πως θα προσπαθούσε να εξάγει τον σοσιαλισμό στον κόσμο. Ένα αποχαρακτηρισμένο ΑΠΟΡΡΗΤΟ έγγραφο που φυλάσσεται από το FBI, το επιβεβαιώνει ➥ Winston Churchill's 'bid to nuke Russia' to win Cold War - uncovered in secret FBI files
Στο πλαίσιο αυτό, πριν από την επίσημη έναρξη του Ψυχρού Πολέμου -πέρα από το όνειρο του όνειρο του Τσόρτσιλ να ρίξουν πυρηνικές βόμβες στη Σοβιετική Ένωση-, έχουμε μια πολιτική «περιορισμού» της ΕΣΣΔ, παρότι λόγω δεδομένων των καταστροφικών συνθηκών της (ας σκεφτούμε μόνον τα περισσότερα των 25.000.000 εκατομμυρίων νεκρών στο βωμό της ήττας του ναζισμού), η Σοβιετική Ένωση δεν αποτελούσε κίνδυνο. Ξεκίνησε μια μαζική μεταφορά των ναζί προς τις ΗΠΑ και των Ανατολικογερμανών προς τον «καπιταλιστικό παράδεισο», με ενθάρρυνση της μετανάστευσης επαγγελματιών και τεχνικών, που προσελκύονται από τους πιο πλούσιους μισθούς που θα μπορούσαν να είχαν λάβει στη Δύση. Κάτι παρόμοιο που συμβαίνει ακόμα και σήμερα στην Κούβα που πολιορκείται από τις ΗΠΑ, αλλά και στις αποικίες (όπως κι η Ελλάδα), ώστε να καταστρέψουν κάθε προσπάθεια σταθερότητας κι εθνικής ανάπτυξης (ας σκεφτούμε πόσοι νέοι κι όχι μόνον, επιστήμονες από την Ελλάδα μετανάστευσαν στον "πολιτισμένο" δυτικό κόσμο τις περιόδους των δεξιών κι αριστερών μνημονίων).
Αυτή η διαδικασία δεν ήταν αυθόρμητη, αλλά οργανώθηκε από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξεκινώντας από το 1945, ο επικεφαλής της CIA, Άλεν Γουέλς Ντάλες, κατάφερε να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τη λεγόμενη επιχείρηση "Paperclips", περίπου 2.000 Γερμανούς τεχνικούς και επιστήμονες για να προσφέρει στη χώρα του την πρόοδο που πέτυχε η Γερμανία υπό τον ναζισμό (The Paperclip Conspiracy: The Hunt for the Nazi Scientists).
Ομοίως, το ΝΑΤΟ, που ιδρύθηκε το 1949 και ακολούθησε μόλις το 1955 το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, βασίστηκε στη χρήση ναζιστικών στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι επίσης απασχολούνταν στην εκκολαπτόμενη CIA.
Αξίζει να σημειωθεί ένα επιπρόσθετο γεγονός: Πολλοί Δυτικογερμανοί ενοικίαζαν φθηνά σπίτια στο Ανατολικό Βερολίνο, είχαν καλύτερες κοινωνικές παροχές και φυσικά πολύ φθηνότερα είδη διατροφής. Ένα φαινόμενο που συμβαίνει και στις ημέρες μας με μετακινήσεις Ελλήνων στην Τουρκία, Βουλγαρία κ.α. για φθηνότερη αγορά προϊόντων, ή ακόμη εγκατάσταση απροσδιόριστου αριθμού συνταξιούχων, π.χ. στη Βουλγαρία για χαμηλότερα ενοίκια και φθηνότερα προϊόντα διατροφής.
Η Ιστορία δεν ψεύδεται.
Ψεύδονται αυτοί που την γράφουν!
Ο διαχωρισμός του Βερολίνου σε δυτικό και ανατολικό, σίγουρα δεν ήταν αποτέλεσμα της σκληρότητας του Στάλιν και της επιθετικότητας της Σοβιετικής Ένωσης, όπως τον αποδίδουν ως σήμερα οι δεξιές κι αριστερές Νατοϊκές γραφίδες στα πανεπιστήμια, τα σχολεία, την αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία.
Αυτά τα γεγονότα προέκυψαν από την αντίδραση στην αλαζονεία των Δυτικών, που φοβήθηκαν από τα μεγαλεπήβολα αποτελέσματα του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, της Μάχης του Στάλινγκραντ κι από τη σοβιετική επέκταση προς την κεντρική Ευρώπη. Γεγονότα από τα οποία θα μπορούσε να προκύψει στο μέλλον μια σοβαρή απειλή για το καπιταλιστικό καθεστώς και για την κυριαρχία που πέτυχαν οι Αμερικανοί στην δυτική Ευρώπη. Επιπλέον, λόγω της πραγματικής αδυναμίας της, η Σοβιετική Ένωση ένιωθε πάντα σε κίνδυνο μέχρι τη στιγμή που μπόρεσε και αυτή ν' αποκτήσει την ατομική βόμβα (1949), την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ρίξει στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι επίσης ως άμεση προειδοποίηση στους Σοβιετικούς.
Ο πλαστός εορτασμός της επετείου από την πτώση του τείχους του Βερολίνου στοχεύει να καλύψει την εκρηκτική κατάσταση που δημιουργήθηκε από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία επέτρεψε επίσης την επέκταση του μεγαλύτερου υπάρχοντος στρατιωτικού τρομοκρατικού και δολοφονικού οργανισμού: του ΝΑΤΟ!
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Όπως έλεγε ο Ναπολιτάνος εμβληματικός ηθοποιός που έφυγε νωρίς, ο Μάσιμο Τροΐζι: «Εγώ είμαι υπεύθυνος γι' αυτό που λέω, όχι για αυτό που καταλαβαίνεις!»
* Για την αποικία των ΗΠΑ με την ψευδεπίγραφη ονομασία "Ευρωπαϊκή Ένωση"
Ο Πρώτος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι ο Ναζί αξιωματικός Βάλτερ Χάλσταϊν, και μάλιστα τιμώμενος με το βαθμό ναζιστικής τιμής "Oberleutnant"...
Ο Πρώτος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Ναζί αξιωματικός Βάλτερ Χάλσταϊν, ήταν κι ο εκπρόσωπος της Γερμανίας, του ίδιου του Χίτλερ στις συνομιλίες στη Ρώμη το 1938...
Το "οδοιπορικό" μέχρι την πρόταση από τις ΗΠΑ, για την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:
Ο Πρώτος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Ναζί αξιωματικός Βάλτερ Χάλσταϊν, από το 1942 υπηρέτησε στη Βέρμαχτ ως έφεδρος αξιωματικός πολεμώντας στη Βόρεια Γαλλία.
Συνελήφθη από τους Αμερικανούς στις 26 Ιούνη του 1944, κατά τη διάρκεια της μάχης του Σερμπούρ (Νορμανδία) και μεταφέρθηκε ως αιχμάλωτος πολέμου στις ΗΠΑ μέχρι το 1946, στο στρατόπεδο φυλακών στο Μισισιπή. Εκεί, ο Βάλτερ Χάλσταϊν, ανέλαβε να διδάσκει νομικά μαθήματα (Διεθνούς Ιδιωτικού Δικαίου) για τους κρατούμενους.
Μετά το τέλος του πολέμου, το 1946, ο Χάλσταϊν επέστρεψε στη Γερμανία και διορίστηκε Πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Επιπροσθέτως δίδαξε "Διεθνείς Σχέσεις" στο Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν στην Ουάσιγκτον.
Ο διορισμός του αντιμετώπισε τη σφοδρή αντίδραση του Γάλλου Προέδρου Σαρλ ντε Γκωλ. Το αμερικάνικο "όραμα" του Βάλτερ Χάλσταϊν, ήταν μια «Ομοσπονδιακή Ευρώπη», με πανίσχυρη εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ ο Σαρλ ντε Γκωλ ήταν στην αντίθετη πλευρά, μιας «Ευρώπης των Κρατών» («Europe des États»), στην οποία οι εθνικές κυβερνήσεις θα διατηρούσαν ευρείες εξουσίες κι αυτονομία.
Από αυτή τη σύγκρουση αναδείχθηκαν νικητές οι ΗΠΑ κι όπως είναι φυσικό και ο άνθρωπός τους, ο ναζί αξιωματικός, παρέμεινε Πρόεδρος της Ε.Ε. μέχρι το 1967.
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Αν ήσουν ο νικητής αυτού του αιματηρού πολέμου, θα έβαζες τους αρχηγούς του εχθρικού ναζιστικού καθεστώτος επικεφαλής της στρατιωτικής σου οργάνωσης;
Αυτοί, στη παραπάνω φωτογραφία, είναι όλοι οι Ναζί αξιωματικοί που διορίστηκαν στην κεφαλή του ΝΑΤΟ.
Σωστά διάβασες... Τυχαία; Πάμε λοιπόν:
λευτερώθη με άρματα και θυσίες...»
Στρατηγός Μακρυγιάννης
«Αν θέλετε να καταστρέψετε τον ιμπεριαλισμό
πρέπει να προσδιοριστεί το κεφάλι του: οι ΗΠΑ!»
Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα
