http://nikosklitsikas.gr/
Ο Νικόλας Μαδούρο, πρόεδρος της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, ανακοίνωσε...
αυξήσεις βασικών μισθών και συντάξεων κατά 50%, σε ισχύ από την 1η Ιούλη 2017, για ν' αντιμετωπιστεί ο οικονομικός πόλεμος που δέχεται η χώρα.
Ο βασικός μισθός από τα 65.021 Μπολίβαρ («μπολίβαρ φουέρτε»... εθνικό νόμισμα της Βενεζουέλας) αυξάνεται σε 97.531 Μπολίβαρ, με ταυτόχρονη αύξηση των επιδομάτων στα είδη διατροφής.
Οι αυξήσεις συνοδεύονται κι από την προεδρική πρόταση προς Συνταγματική Εθνοσυνέλευση (θεσμικό Συνταγματικό όργανο της χώρας) για έλεγχο των τιμών και ποινές προς τους κερδοσκόπους, υπογραμμίζοντας τη σημασία και την αναγκαιότητα νομοθέτησης ελέγχου των τιμών ώστε ν' αντιμετωπιστεί ο οικονομικός πόλεμος που έχει εξαπολύσει η δεξιά εναντίον του λαού και της νόμιμης σοσιαλιστικής κυβέρνησης.
Αυτή η οικονομική πολιτική που εφαρμόστηκε με απόλυτη επιτυχία κι από τις κυβερνήσεις Τσάβες, έχει πρωταρχικό στόχο και προτεραιότητα την υπεράσπιση των λαϊκών στρωμάτων και φυσικά θα δούμε τις επόμενες ημέρες όλους τους Ευρωπαίους νεοφιλελεύθερους σε διατεταγμένη υπηρεσία πανεπιστημιακούς οικονομολόγους να μας εξηγούν στα ΜΜΕ την καταστροφή της Βενεζουέλας. Μια καμπάνια του υπέρ-εθνικού κεφαλαίου σ' ολόκληρο τον πλανήτη, όπως έχουμε ήδη επισημάνει: «Ο Μαδούρο μας πεθαίνει από πείνα»!
Πρόκειται για μια απλή εθνική οικονομική πολιτική, βασισμένη στο τεράστιο πλεονέκτημα χωρών με "εθνικό νόμισμα", που όμως τρομοκρατεί το νεοφιλελεύθερο κυρίαρχο σύστημα.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση του ιδιωτικού νομίσματος "Ευρώ" -ούτε καν του Διευθυντηρίου, αλλά της ιδιωτικής ΕΚΤ- (βλ. σχετικά: Απρίλης 2013, To Εργοστάσιο Παραγωγής Χρέους! και επίσης Ιούνης 2013, Γιατί η Νορβηγία δεν είναι εργοστάσιο παραγωγής “χρέους”;), οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις όπως και οι επονομαζόμενες "αριστερές" κυβερνήσεις έχουν επιλέξει κι αποδεχτεί τον μονόδρομο που υπαγορεύει η τρόικα για να αντιμετωπιστεί το φαντασιακό "χρέος" κι αυτό γίνεται με μία κοινή και αποδεκτή από όλους πολιτική: περικοπές μισθών και συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, ύδρευση, ηλεκτρική ενέργεια, μέσα μαζικής μεταφοράς, εθνικές υποδομές ανάπτυξης των χωρών, όπως αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι κ.λ.π.), η περιβόητη "μείωση των κρατικών δαπανών.
Η δεξιά αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα πήρε πρώτη τη σκυτάλη. Ο βουλευτής Jose Guerra, σκιώδης υπουργός οικονομικών της δεξιάς αντιπολίτευσης έδωσε το σύνθημα: «Αύξηση μισθών μέσω εκτύπωσης χρήματος έχει ένα και μοναδικό αποτέλεσμα. Μεγαλύτερο πληθωρισμό». Ότι ακριβώς θα ακούσουμε και στα εγχώρια ΜΜΕ με απόλυτο συντονισμό των "τεχνοκρατών".
Είναι όμως έτσι η πραγματικότητα;
Χρειάζεται γνώσεις "τεχνοκρατών" ο πολίτης της Ελλάδας για παράδειγμα, ώστε να κατανοήσει πως η "απελευθέρωση" των τιμών, η κατάργηση των αγορανομικών θεσμών, οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων κοινωνικών αγαθών δεν απέφεραν τη μείωση τιμών μέσω του ανταγωνισμού της "ελεύθερης αγοράς", που είναι το Ευαγγέλιο του νεοφιλελευθερισμού; Μειώθηκαν οι τιμές στα τρόφιμα, μειώθηκαν ή καταργήθηκαν τα διόδια, μειώθηκε η τιμή των αεροπορικών εισιτηρίων, του ρεύματος... γιατί είχαμε "υγιή ανταγωνισμό";
Χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος, ειδικός "τεχνοκράτης" για να καταλάβει ότι οι τιμές δεν μας φθάνουν από τον ουρανό, αλλά κι από κανένα μαθηματικό αλγόριθμο ή λογισμικό. Δεν υπάρχει κανένα αόρατο χέρι που καθορίζει όλα αυτά. Κάθε τιμή έχει τη δική της λογική, την πολιτική νομιμοποίηση όσων διατελούν καθήκοντα διακυβέρνησης για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Για τους νεοφιλελεύθερους μονεταριστές τα υπαρκτά προβλήματα στη Βενεζουέλα οφείλονται στον Τσάβες που εκτύπωνε το εθνικό νόμισμα.
Αυτό ανταποκρίνεται στην αλήθεια; Φταίει η διαχείριση του εθνικού νομίσματος;
Τα στοιχεία των ίδιων των νεοφιλελεύθερων "τεχνοκρατών" τους διαψεύδουν.
Το 1996, πριν την άνοδο των σοσιαλιστών Τσαβιστών στην εξουσία, ο πληθωρισμός ήταν στο 103% με κοπή (παραγωγή) χρήματος 55%.
Το 2006 ο πληθωρισμός ήταν στο 17%, με παραγωγή χρήματος 104,34%.
Τι συνέβη και εντελώς ξαφνικά έχουμε αυξήσεις σε τιμές και πληθωρισμό; Πληθωρισμός 68,5% το 2014, 180,9% το 2015...
Ένας πολίτης χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου για να κατανοήσει τι συμβαίνει;
Στόχος αυτού του οικονομικού πολέμου που διεξάγεται εναντίον της Μπολιβαριανής Βενεζουέλας είναι ν' αποδοθούν ευθύνες στους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Όπως συνέβη και στην Ελλάδα με το "μαζί τα φάγαμε", οι πολίτες δεν έκαναν οικονομία...
Για τους νεοφιλελεύθερους η ενοχοποίηση του πολίτη είναι ο χρυσός κανόνας, η συνταγή για μειώσεις μισθών και συντάξεων ως πολιτική εναντίον του πληθωρισμού και υπερκέρδη για το κεφάλαιο.
Ο πρόεδρος Μαδούρο έχει στα χέρια του την καυτή παρακαταθήκη Τσάβες και ανακοινώνοντας τα νέα μέτρα αυξήσεων επισήμανε τον κίνδυνο πραξικοπήματος τονίζοντας: «Σήμερα οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές. Στο παρελθόν η Επανάσταση ήταν σε αμυντική θέση χωρίς κοινωνικές πολιτικές. Σήμερα είναι διαφορετικά τα πράγματα γιατί ο Κομαντάντε Τσάβες δημιούργησε καθήκοντα και τα υπερασπίζεται ο λαός. Το 2002 ο λαός υπεράσπισε ένα όνειρο. Σήμερα υπερασπιζόμαστε μία πραγματικότητα: κοινωνικές Αποστολές».
Το μεγάλο όπλο του Μαδούρο και του λαού της Βενεζουέλας είναι το "εθνικό νόμισμα", που θα κρίνει την τύχη της αντεπανάστασης...
